 OchtendRitueel
Ik vraag aan het begin van een traject vaak wat je ochtendritueel is. En dat doe ik omdat je brein eigenlijk altijd naar het negatieve wil. Wat hebben die twee nou met elkaar te maken? OverLeven Je brein en je lijf zijn je vrienden om te overleven. Dat betekent dat je brein altijd scant op gevaar en dat je lijf actie onderneemt als dat nodig is. Bij de ene persoon is dit systeem wat alerter dan bij de andere persoon. Maar, overleving gaat altijd voor. MindSet Als je daar verder naar kijkt zijn we geneigd om altijd naar het negatieve te kijken. Naar dat wat er niet goed is. Of wat we niet goed doen. Dat hoort bij dat scannen naar gevaar. En om je aandacht te richten op hoe je het wel wilt, wat je goed doet, wat jij goed kunt, zodat je deze mindset ook op andere vlakken in de dag kunt gebruiken, dat vraagt extra aandacht. DagToon In het Amerikaanse leger maken de militairen ’s ochtends altijd hun bed op. Dat is een taak die eigenlijk niet mis kan gaan. Dus in positieve bewoording, die taak kun je goed volbrengen. Daarmee zet je de toon van de dag, is de gedachte. Want dan heb je al meteen je eerste taak van de dag goed volbracht. Zo ga je op een positieve manier de dag in. ZelfZorg En het ochtendritueel is precies dat. Ga jij al scrollend je bed uit, lees je vervolgens eerst al je mail voordat je iets voor jezelf doet dat jou helpt bij hoe je op een prettige manier je dag kunt starten? Hoe zorg jij er dan voor dat je de rest van de dag wel goed bij jezelf kunt blijven en je tijd besteed aan dat wat jij belangrijk vindt? Of doe je iets aan zelfzorg? Meditatie, koud douchen, bewegen, lezen, journallen? Er is voor elk wat wils. Wil jij meer weten hoe jij je mindset zo kunt richten op dat wat jij wilt en hoe jij het wel wilt? Je bent van harte welkom! Mail naar veelzijdig@live.com of bel naar 06-15639900
0 Opmerkingen
 StilteWeek
Ken je die uitdrukking? Bij de loodgieter lekt het thuis ook (sorry loodgieter ;-). Ik heb ‘m even langs mijn eigen leven gelegd en heb besloten dat ik m’n kraan wil repareren🤩. Na een druk jaar, een te druk jaar, vol met superleuke dingen, wilde ik het dit jaar anders doen. En behalve dat ik al wat werkzaamheden had afgestoten en afgesloten, had ik natuurlijk ook weer iets nieuws erbij. Dus waar maak ik dan ruimte? Ruimte voor niks, ruimte voor mijzelf, tijd voor reflectie, tijd om te spelen, mogelijkheden voor stilte en gewoon ZIJN? En omdat ik weet dat het me tijdens een gewone werkweek niet zo gemakkelijk lukt, had ik daarvoor een stilteweek ingepland. Een week zonder afspraken (nou ja, niet helemaal natuurlijk), in ieder geval geen afspraken met klanten en cliënten. Geen afspraken waarvoor ik m’n wekker moet zetten. Opstaan als ik wakker word, zorgen dat ik kan doen waar mijn energie heen gaat, mediteren of gewoon zitten en opmerken hoe het is in mijn hoofd en in mijn lijf. En ja, ook een beetje werken, want er moeten ook dingen gewoon af en gedaan. En twee keer per dag wandelen (zeker zolang ik nog niet sport). En vooral aanwezig zijn bij hoe het in mijn lijf is. Want bij stress spant bij mij alles aan. Dus een soort van totale inspanning. En dat vraagt ont-spanning om weer evenwicht te brengen. Toen iemand vroeg of ik dan wel kon praten in die week, moest ik lachen. Voor mij gaat de stilte niet over STIL ZIJN. Het gaat over het niet toevoegen van nieuwe dingen, mijn praktijkruimte niet hoeven op te ruimen, de buitenwereld even laten voor wat die is. Eigenlijk, dat ik mijzelf weer ont-moet. Dat ik de tijd neem om dingen af te ronden, (nu nog) de stapels weg te werken. En dat ik kan voelen hoe het met mij is. En verder onderzoeken waarom ik toch altijd zoveel dingen op mijn bordje laad. Want in de snelheid van mijn bestaan hou ik van afwisseling, van verschillende dingen, van alle leuke cliënten, klanten en projecten op mijn pad en van mijn veelzijdigheid. En natuurlijk is dat ook meteen mijn valkuil. Maak ik dingen wel af, waar zeg ik ja tegen? En waar zeg ik nee tegen? Dus ik heb gewandeld, gemediteerd, de tijd genomen om een boek te lezen, een heerlijke massage ontvangen, een fijne afspraak met een vriendin, thuis opgeruimd (elke dag vijf dingen lukt aardig) en ja, toch ook een beetje gewerkt. Vooral dingen afgemaakt die er al langer lagen en waar ik alsmaar niet aan toekwam en ook nu ben ik nog niet overal aan toegekomen. En daarvan weet ik nu, de hoeveelheid werk en andere dingen die ik doe is te veel voor mij. Ik heb op dit moment meer rust en reflectiemomenten in te bouwen. En natuurlijk heb ik ook gereflecteerd op de manier waarop ik dat harde werken doe. Één van de overtuigingen die hierbij een rol spelen, komt van mijn lieve Oma, “van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan”. Als kind van pappa-mamma bedrijven, is werken en mijn eigen bedrijf hebben ook zo doorspekt in mijn privéleven. Dus als ik kijk naar hoe ik dat voorgeleefd heb gekregen, doe/deed ik het niet zoveel anders. En daar zit in ieder geval een verandermogelijkheid. Ik zet er gewoon een nieuwe overtuiging op, eens kijken of die voor mij werkt. “Van zacht werken is nog nooit iemand doodgegaan” of “Ik heb balans tussen inspanning en ontspanning”. Hoe doe jij dat, als je een bewuste gedragsverandering in je even wilt doorvoeren? Je bent van harte welkom bij mij in de praktijk. Ik ondersteun je graag in het doorvoeren van veranderingen in je leven. Mail naar veelzijdig@live.com of bel 06-15639900.  ZomerTijd WinterTijd
Het duurde dit keer twee weken voordat ik mij realiseerde dat de reden dat ik nu steeds zo vroeg al wakker ben (gister 4.15 uur) en ‘s avonds rond kinderbedtijd mijn kaarsje uitgaat. Ik weet dat ik last heb van die wisseling in winter- en zomertijd. Voelt ook altijd een beetje aanstellerig van mijzelf. En ik zei nog tegen mijzelf, nou dat valt weer mee dit jaar. Totdat ik mij dus ineens realiseerde dat mijn slaap- en waakstand nog op de oude tijd staan. En dat zelfs na twee weken er weinig verandering is. AanPassen Hoe ga ik mijn lijf nou aanpassen aan die nieuw tijd. Want om 5.45 wakker en om 9 uur naar bed willen vind ik niet fijn voor mijn dagindeling. Dus ik vecht er een beetje tegen. Voel mijn eigen weerstand. Rek de tijd dat ik naar bed ga. Ga nog wat klusjes doen. En tot nu toe helpt dat niet. En het is ook jammer want ik had juist zo’n mooi ritme. Als ik me moe voelde ging ik ook gewoon naar bed. Luisteren naar wat mijn lijf mij aangeeft. Dus ik was ook trots hoe ik dat voor mijzelf deed. Maar ja, om negen uur naar bed, daar bvind mijn hoofd dan ook weer wat van. En ’s ochtends dan maar het overgebleven werk meteen doen, dat wil ik eigenlijk niet in mijn dagritme. VeranderSchrijven Dan helpt schrijven erover. Dan krijg k inzichten, vraag ik mijzelf af wat ik nou werkelijk wil zeggen. Vooral tegen mijzelf. En of het nog een beetje te snappen is. Voor een ander. VeranderStappen Het vraagt om een radicale aanpak. Want twee weken zoveel naar mijn lijf luisteren en geen resultaat, daar gaat het van binnen dan een beetje grommen. Misschien toch ‘s middags een dutje doen? Of gewoon een keer héééél lang blijven zitten ‘s avonds zodat ik dan een gat in de dag slaap. Iets waar ik een beweging in mijn ZomerTijd slaapritme krijg. VeranderExperiment Uitproberen wat wel werkt. Want als je blijft doen wat je altijd deed, zul je krijgen wat je altijd kreeg. En nu wil ik een ander slaapritme. Hoe doe jij dat, als je een verandering teweeg wilt brengen in jouw leven? Zelfs als het om iets kleins gaat? Je bent van harte welkom om dat met mij te onderzoeken. Mail naar veelzijdig@live.com of bel naar 06-15639900.  Na een heerlijke zomerse dag aan het begin van de lente wandel ik nog even alleen door mijn bos. Ik denk terug aan een jaar geleden, toen dit bos mijn hart stal. Opnieuw is het nu weer prachtig om alles te zien ontluiken. Het groen aan de bomen en op de grond, de narcissen en de bloemetjes overal. Ik wandel alleen en extra langzaam. Ik had het daar vanmiddag nog met een cliënt over. Als je in je gewone tempo wandelt denkt je lijf en je brein nog steeds dat die tijger achter je aanzit. Dan stijgt je hartslag, je stresshormoon en kan je lijf zich nog niet ontspannen. Dus wandel ook regelmatig extra langzaam. En, ik realiseerde mij dat ik zelf ook wel wat van dat extra langzame wandelen kan gebruiken. Ik geniet enorm van het studeren voor mijn opleidingen én dat ik weer meer kan werken. En ik had mij ook voorgenomen dat het een half jaartje bikkelen zou zijn. Het is toch pittiger dan ik had bedacht en ik vraag mij af waar ik kan "snijden". Hoe grappig dat dat vanzelf vóór mij gedaan wordt. Een opleidster die ziek is, zodat de training niet door kan gaan. Een verdrietige gebeurtenis bij een klant zodat zij graag de training verplaatsen. En ik vraag mij af of ik mijn prioriteiten wel helder heb. Ben ik nog wel met de juiste dingen bezig? Laat ik mij te veel afleiden? Voor mij helpt het elke keer weer om dan in mijn eentje te wandelen. Dus dankjewel lief bos, dat je met je wonderschone natuur weer balans brengt in mij ;-)
Wil jij ook ervaren hoe de natuur balans kan brengen in jou? Of heb je een levensvraag die je al wandelend zou willen onderzoeken? Neem contact op veelzijdig@live.com of bel 06-15639900  NieuwBegin
Na elke vakantie heb ik dat gevoel, dat alles anders zal zijn. Na dagen samen met het gezin, lekker eten, veel slapen en wandelen en het opruimen van mijn werkkamer voor een frisse start is het de eerste maandag na de kerstvakantie en dus ook de eerste maandag van het nieuwe jaar. En natuurlijk is er niks anders. En toch ook wel een beetje. Die dag-na-de-vakantie-kater herken ik inmiddels al een aantal jaar en dus weet ik dat ik de eerste maandag niks moet inplannen. Dan start ik op, lees ik mail en kom ik terug bij wat ik ook alweer doe in mijn werkzame leven;-). Het voelt heel liefdevol naar mijzelf toe dat ik mijzelf de ruimte geef om een à twee dagen op te starten. En ach, nu in de lockdown kan ik een deel van mijn werk toch niet uitvoeren, dus die tijd is er gewoon. Én, het irriteert mij ook. Mijn lief start gewoon op maandagochtend op en gaat aan de slag. Dat lijkt mij toch ook wel heerlijk! VernieuwingsEnergie Dat gevoel dat alles anders moet zijn, inmiddels snap ik beter waar het vandaan komt. Vanuit de mayakalender is mijn geboortezegel ‘blauwe storm’. De DNAffirmatie die daarbij hoort is “ik breng energie om te vernieuwen”. Dus die wens om altijd te vernieuwen is gewoon onderdeel van mij. Dat dat behalve veel leuks mij ook frustratie brengt snap ik inmiddels veel beter. In het nieuwe jaar wordt er altijd een hoop geschreven over nieuwe voornemens en veranderen. En behalve dat ik weer even terug wil naar mijn ‘normale’ voedingspatroon na meer alcohol-, suiker- en vette zooi-gebruik van de afgelopen kerstperiode, hang ik eigenlijk nooit goede voornemens of wensen tot verandering aan de start van het nieuwe jaar. Het hele jaar door heb ik mijn eigen mini-verandertrajecten. Helemaal passend bij mijn “blauwe storm”-energie dus! En, als ik dat zo schrijf klinkt dat trouwens best vermoeiend, altijd maar bezig met veranderen. Perfectionisme Er was een tijd dat ik dat veranderen deed vanuit perfectionisme. Als ik maar beter mijn best deed zou het vast wel goed komen met mij. Tot ik daar inzichten over op deed. Dat eeuwige “als ik… dan dat” is vals! Het brengt je steeds naar een plek waar je niet goed genoeg bent, waar jij NU niet goed genoeg bent (om van te houden). En het gaat dan eigenlijk altijd om wat ik denk dat een ander van mij verwacht. Dus om te voldoen aan de buitenwereld. En je bent precies goed en ik ben precies goed! Het haalt je weg uit het hier&nu naar een plek waar je nooit aan zult komen. Alleen dat te beseffen is al verhelderend. Dus elke keer als ik zo’n gedachte met “als ik nu dit doe…. dan” had, kwam er ook weer even op dat dit een valse gedachte is. Ik ben precies goed zoals ik ben en er hoeft niks aan mij verbeterd te worden. Transformatie Dat lijkt dan weer de andere kant, alsof jezelf ont-wikkelen dan alleen vanuit perfectionisme is en dat klopt natuurlijk ook niet. Het verschil is dat jezelf ont-wikkelen, dat doe je voor jezelf. Omdat er dingen zijn in jou of in jouw leven die je graag anders wilt. Niet omdat een ander dat anders wil (of sterker nog dat jij denkt dat die ander dat wilt). En als je wilt veranderen hoe doe je dat dan? Uit ervaring weet ik dat verandering in kleine stappen gemakkelijker gaat, interne motivatie is belangrijk, er plezier aan beleven omdat ik toewerk naar iets dat ik graag wil (minder stress ervaren), het eindresultaat voor ogen houden en de weg in kleine stukjes opknippen. Brein technisch is het heel goed om je verandering in kleine stukjes te doen. Je blijft dan onder de radar van je amygdala. Die houdt niet van veranderen en steekt er een stokje voor. Je amygdala houdt van veiligheid en alles wat anders is, doen we liever niet. Dus als je de verandering zo klein maakt dat je amygdala het niet merkt fop je eigenlijk jezelf. Denk maar in termen van je ego. Die heeft vanuit zijn perspectief het beste met je voor maar misschien toch ook niet. Dus toen ik wilde starten met mediteren begon ik met elke dag een halfuur. Tot ik na een paar dagen merkte dat dat een reden was om het maar niet te doen, want ja waar tover ik een half uur vandaan? Toen ben ik overgestapt op elke dag 5 minuten. Dat was prima te doen en er ontstond een gewoonte. En die gewoonte in mijn dagelijkse rituelen kon ik weer makkelijker uitbreiden. Spelen met langer mediteren of ontdekken welk moment van de dag het beste was voor mij. En zo transformeer ik elke dag een beetje! Hoe doe jij dat als je ergens tegen aan loopt in je leven en daar verandering in aan wilt brengen? Hoe transformeer jij ongewenste gedachten, gewoontes, rituelen in jouw leven? Bel mij op 06-15639900 of stuur een mail naar veelzijdig@live.com  Het was vlak voor 5 december, de Sint was overal in het land en ik had voor die ochtend alleen sessies met jonge moeders. Bij allemaal stond de overlevingsstand goed aan. Samen kijken we altijd even terug naar de vorige sessie en de tussenliggende periode. En we staan stil bij hun wens voor deze sessie. Er is veel, het is druk, ik heb mijn grenzen slecht bewaakt, ik weet het even niet, zijn hun antwoorden.
BreinDrukte Je brein gaat op “uit” in stresssituaties. Stress (of drukte of hoe jij het ook noemt) gaat over overleven, over zorgen dat je er aan de andere kant van die situatie levend uitkomt. En je brein kiest de beste optie voor dat moment. Dan kan van alles zijn (fight, flight, freeze) maar in ieder geval heb je er je ‘nadenk’-deel van je hersens niet bij nodig. Dus je neo-cortex gaat op uit en alles in je gedrag zorgt ervoor dat je staande blijft en dóór kunt. Deze jonge moeders komen bij mij om weer meer te kunnen voelen, om in contact met hun lichaams-wijsheid te zijn, om te leven in plaats van te overleven. December helpt niet echt! DecemberDruk Goh, dat was ik inderdaad helemaal vergeten, hoe die decembermaand hetzelfde effect had op mij toen onze kinderen klein waren. Dat ik alleen maar aan het regelen en rennen was en nauwelijks tijd had of nam om te genieten. Genieten van het samenzijn en de lol die Sinterklaas brengt, het bepalen met wie we het vieren, het maken van gedichten en het kopen van kadootjes, de lekkernijen en ook die schrik (bij de kids en in mijn eigen lijf) als er op de deur werd gebonsd. En daarna meteen dóór voor de kerstperiode met het samenzijn, kerstkadootjes, lekker eten, familiebezoek en nog veel meer! En dan heb ik het nog niet eens over kerstborrels, afsluiting van het jaar, terugblikken en vooruitkijken naar het komende jaar in de tijd tussen de Sint en kerst in. DecemberRust Dus wat zou je willen voor vandaag? Die vraag stel ik altijd aan het begin van de sessie en past in het grotere plaatje van het doel dat we gesteld hebben voor de cliënt. Ehm, rust, ik voel mij in ieder geval altijd heel rustig als ik bij jou vandaan kom en dat kan ik steeds beter vasthouden, zegt ze. Dus rust, we werken aan veiligheid van het lijf, want als je lichaam (en je brein dus ook) snapt dat er helemaal geen tijger achter je aan zit en dat deze stress niks met overleven te maken heeft, kun jij meer in het hier & nu zijn en ontstaat er keuzeruimte. Keuzeruimte die je de mogelijkheid biedt om je grenzen te voelen en aan te geven, om te kiezen hoe jij de Decemberperiode wilt doorbrengen. En dan brengt dat lichaamsbewustzijn fantastische mogelijkheden! Reflexintegratie is een zachte, niet-invasieve manier om te zorgen dat je lijf en je brein weer werken zoals de natuur dat bedacht had. Zodat je geen energie kwijt bent aan reflexmatig reageren en je je energie gebruikt zoals jij dat wilt. Ben jij ook nieuwsgierig naar wat reflexintegratie voor jou kan doen? Bel op 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com. Je bent van harte welkom. BewustWorden
Na mijn eerste opleiding voor persoonlijke ontwikkeling ben ik veel bezig geweest met taal. Best logisch want ik deed de NLP-practitioner. En NLP staat voor neuro linguïstisch (taal dus) programmeren. Communiceren, met jezelf en met de ander! Taal en het gebruik ervan kwamen beide ruimschoots aan bod. Het ging er toen voor mij vooral over wat ik eigenlijk tegen mijzelf zei. Hoe is mijn interne dialoog? Vers in dit veld bleek dat ik niet al te vriendelijk was voor mijzelf. Wat je niet tegen je ergste vijand zegt, zei ik tegen mijzelf (ik kan ook niks, ik ben echt dom, saaaaaaai en ga zo maar door). Gelukkig kwam met NLP de bewustwording. En langzaamaan veranderde mijn interne dialoog. WoordenBewust Door mijn verdere stappen op het vlak van persoonlijke ontwikkeling kreeg ik meer en meer inzicht in mijzelf en daarmee ook in de uitermate vijandige communicatie die er bij mij zich vanbinnen afspeelde. Met een immer alert stresssysteem en voortdurend scannen van de omgeving als hoog sensitief persoon is er zelden rust. Vergelijk het maar alsof je voortdurend die tijger in je blikveld ziet. Je hersens zijn dan in verhoogde alertheid en kunnen eigenlijk niet helemaal goed functioneren. De blik naar buiten is in deze toestand ook niet altijd vriendelijk. Want er is altijd een “uitgaan van het ergste”. En reageren gaat echt vanuit het overlevingsbrein. En hoewel ik een energiek en enthousiast persoon ben is de onderliggende grondhouding dus pas de laatste jaren zelf-vriendelijker geworden. Daarmee kan ik nieuwsgieriger zijn naar mijzelf én naar de ander. En vooral minder kritisch. Hoewel… kritisch ben ik nog steeds. Maar het oordelende is minder. De bewustwording heeft er een saus van rust overheen gedaan. Doordat ik niet onmiddellijk meer hoef te vechten (of vluchten of bevriezen) kan ik mijn kritische oordeel eerst overgieten met een vriendelijke vraag en kan ik voelen wat de intentie van de ander kan zijn. Dus een veel bewuster gebruik van mijn woorden en de taal. Zowel naar buiten als naar binnen. Want nu ik weet hoe ik “werk” kan ik ook bij mijzelf de positieve intentie makkelijker achterhalen. En dus milder zijn in het oordeel naar mijzelf (ja, nog steeds saaaaaaai en dat is als HSP-er soms best fijn, ff wat minder prikkels). TaalFrame Wat mij bezighoudt is hoe taal wordt ingezet om ons angstig te houden. En hoewel ik weet wat de werking van taal op mijn brein is lijkt het wel bijna onmogelijk om alle spanborden, teksten op deuren van winkels en wat de regering roept buiten mijn brein te houden. Dus wat is er wel mogelijk? Omdenken, niet kijken naar televisie of grote borden langs de weg. Een beetje negeren? Ik heb ook het antwoord niet ;-)  HormoonKoppeling
De hussel met mijn hormonen is nog niet klaar. En daar zou ik je van op de hoogte houden. Dus hierbij mijn Hormonen-terug-Koppeling! Ik ben in de overgang, net als alle vrouwen tussen de 45 en 60 jaar. In april vertelde ik dat ik ging starten met hormonen. En na een periode met een hormonencombinatie (een spray en een vaginale zetpil met de vrouwelijke hormonen, voorgeschreven door de gynaecologe) waarbij ik in vier weken wel drie keer ongesteld werd met de ouderwetse krampen en heftigheid uit mijn tienerjaren, ben ik overgestapt naar een nieuwe combinatie. Door dit gedoe met mijn menstruatie (die daarvoor al best een tijd was uitgebleven) wilde ik niet verder met deze combinatie. De mesoloog stelde daarnaast ook nog de vraag of ik wist waarom de gynaecoloog deze combinatie voor had geschreven en of dat gebaseerd was op mijn bloedwaarden of op iets anders? Goeie vragen, zelf echt totaal niet bij stilgestaan. Bij navraag bij de gynaecologe blijkt dat de combinatie die ik in eerste instantie kreeg voor de meeste vrouwen gewoon goed werkt. Ja, jammer, voor mij dus blijkbaar niet. HormoonSmeersels Nu smeer ik twee verschillende crèmes met estradiol en progesteron. Komt helemaal uit Duitsland want dat kan om wat voor reden dan ook in Nederland niet. En is dus voor eigen kosten. Vorige week is mijn bloed geprikt op beide hormonen en vanaf hier gaan we weer verder. Dus behalve dat het nogal een uitzoekgedoe is om te ontdekken wat er voor mij goed werkt. Is er ergens besloten dat wat er wel kan werken niet zomaar in Nederland voor mij (nog even los van mijn zorgverzekering) beschikbaar is. En dat naast de al pittige rekeningen die ik van de gynaecoloog krijg. Je moet er blijkbaar wat voor over hebben, om door de overgang te stromen! UitzoekHormoon Dat uitzoekwerk om te ontdekken wat voor jou werkt hoor ik van veel vrouwen in deze fase. Er is niet zomaar één oplossing en het heeft ook te maken met jij wilt. Wil je absoluut geen hormonen of sta je ervoor open? Hoe doe jij het met je leefstijl, je voeding, je bewegen, niet-roken en ook je stress-management is belangrijk! Iedere vrouw heeft daarin haar eigen keuzes te maken. En kan dat ook als ze goed voorgelicht is! HormoonPatriarchaat Als het gaat om de begeleiding van vrouwen in de overgang, nou ja eigenlijk als het sowieso gaat om mijn begeleiding geloof ik dat elk mens zelf de regie, persoonlijk leiderschap, heeft of heeft te ontwikkelen. Ik kan toch niet voor jou bepalen wat het beste is!! Dat kun je altijd alleen maar zelf! En dat we in een patriarchale maatschappij leven is mij vaak een doorn in mijn ogen. Dus als ik hoor tijdens een DBV-bijeenkomst voor overgangscoaches dat in de richtlijn van onze Nederlandse Huisartsen staat “verwijzen van een vrouw in verband met de overgang is niet nodig”, dan ben ik verbijsterd. Wie bepaalt dat voor mij én voor jou?! Wat als mannen dit soort klachten zouden hebben gehad? Ik denk echt dat er dan van alles mogelijk zou zijn geweest!! Of ben ik te snel met mijn oordeel? Heeft dit niks met het patriarchaat te maken;-) In ieder geval ben ik verbijsterd dat een ander kan bepalen dat ik niet hoef te worden doorverwezen. Wat doet mijn (en jouw) huisarts wel?? De pil voorschrijven en dat is ronduit BELACHELIJK! Ik word niet meer zwanger, de pil bevat te veel hormonen voor mij in deze levensfase!! En ik hoor regelmatig van vrouwen dat hun huisarts echt niet bereid is om met haar mee te denken! Die overgang, het gaat vanzelf over!! Wat een calvinistische uitspraak! VeranderHormoon Ik wilde twee jaar geleden niks weten van hormonen en besloot dat ik het zonder ging doen. En met het omgooien van mijn leefstijl, mijn voeding en door meer te bewegen ben ik een heel eind gekomen in mijn overgang. Door mijn werk vanuit het kenniscentrum Overgang en mijn verbinding met het platform OVER! heb ik veel geleerd. Geleerd over het kantelpunt van de overgang. Dat je met het ouder worden een aantal risico’s loopt die van invloed kunnen zijn op je levenskwaliteit. En dat een aantal aandoeningen zoals hart- &vaatziekten, diabetes en osteoporose risico’s zijn voor de lange termijn. En ik vind het heel belangrijk dat elke vrouw deze informatie tot haar beschikking heeft zodat ze zelf haar plan kan trekken en zelf kan besluiten wat zij wel en niet wil voor haar eigen leven. Dus “verwijzen is niet nodig”, echt, dat kan wat mij betreft niet. Begin 2020 heb ik besloten om te onderzoeken wat hormonen voor mij kunnen doen. Daar vertel ik je in mijn blogs regelmatig over. Wil je lezen wat ik eerder over mijn overgang schreef in 2020, klik dan hier à https://www.angeliquevanderzijden.nl/blog/archives/04-2020 En wil je samen met mij onderzoeken hoe jij op jouw manier door de overgang kunt stromen, stuur een mail naar veelzijdig@live.com of bel mij op 06-15639900. |
Welkom!Hoi, Ik ben Angélique! Ik ben dol op persoonlijke ontwikkeling, nieuwsgierig naar verandering en sta graag stil bij de dingen die goed zijn en kloppen. Ik blog regelmatig over dingen die mij bezighouden in mijn werk en privé. Categories |
RSS-feed