 Na een heerlijke zomerse dag aan het begin van de lente wandel ik nog even alleen door mijn bos. Ik denk terug aan een jaar geleden, toen dit bos mijn hart stal. Opnieuw is het nu weer prachtig om alles te zien ontluiken. Het groen aan de bomen en op de grond, de narcissen en de bloemetjes overal. Ik wandel alleen en extra langzaam. Ik had het daar vanmiddag nog met een cliënt over. Als je in je gewone tempo wandelt denkt je lijf en je brein nog steeds dat die tijger achter je aanzit. Dan stijgt je hartslag, je stresshormoon en kan je lijf zich nog niet ontspannen. Dus wandel ook regelmatig extra langzaam. En, ik realiseerde mij dat ik zelf ook wel wat van dat extra langzame wandelen kan gebruiken. Ik geniet enorm van het studeren voor mijn opleidingen én dat ik weer meer kan werken. En ik had mij ook voorgenomen dat het een half jaartje bikkelen zou zijn. Het is toch pittiger dan ik had bedacht en ik vraag mij af waar ik kan "snijden". Hoe grappig dat dat vanzelf vóór mij gedaan wordt. Een opleidster die ziek is, zodat de training niet door kan gaan. Een verdrietige gebeurtenis bij een klant zodat zij graag de training verplaatsen. En ik vraag mij af of ik mijn prioriteiten wel helder heb. Ben ik nog wel met de juiste dingen bezig? Laat ik mij te veel afleiden? Voor mij helpt het elke keer weer om dan in mijn eentje te wandelen. Dus dankjewel lief bos, dat je met je wonderschone natuur weer balans brengt in mij ;-)
Wil jij ook ervaren hoe de natuur balans kan brengen in jou? Of heb je een levensvraag die je al wandelend zou willen onderzoeken? Neem contact op veelzijdig@live.com of bel 06-15639900
0 Reacties
 NieuwBegin
Na elke vakantie heb ik dat gevoel, dat alles anders zal zijn. Na dagen samen met het gezin, lekker eten, veel slapen en wandelen en het opruimen van mijn werkkamer voor een frisse start is het de eerste maandag na de kerstvakantie en dus ook de eerste maandag van het nieuwe jaar. En natuurlijk is er niks anders. En toch ook wel een beetje. Die dag-na-de-vakantie-kater herken ik inmiddels al een aantal jaar en dus weet ik dat ik de eerste maandag niks moet inplannen. Dan start ik op, lees ik mail en kom ik terug bij wat ik ook alweer doe in mijn werkzame leven;-). Het voelt heel liefdevol naar mijzelf toe dat ik mijzelf de ruimte geef om een à twee dagen op te starten. En ach, nu in de lockdown kan ik een deel van mijn werk toch niet uitvoeren, dus die tijd is er gewoon. Én, het irriteert mij ook. Mijn lief start gewoon op maandagochtend op en gaat aan de slag. Dat lijkt mij toch ook wel heerlijk! VernieuwingsEnergie Dat gevoel dat alles anders moet zijn, inmiddels snap ik beter waar het vandaan komt. Vanuit de mayakalender is mijn geboortezegel ‘blauwe storm’. De DNAffirmatie die daarbij hoort is “ik breng energie om te vernieuwen”. Dus die wens om altijd te vernieuwen is gewoon onderdeel van mij. Dat dat behalve veel leuks mij ook frustratie brengt snap ik inmiddels veel beter. In het nieuwe jaar wordt er altijd een hoop geschreven over nieuwe voornemens en veranderen. En behalve dat ik weer even terug wil naar mijn ‘normale’ voedingspatroon na meer alcohol-, suiker- en vette zooi-gebruik van de afgelopen kerstperiode, hang ik eigenlijk nooit goede voornemens of wensen tot verandering aan de start van het nieuwe jaar. Het hele jaar door heb ik mijn eigen mini-verandertrajecten. Helemaal passend bij mijn “blauwe storm”-energie dus! En, als ik dat zo schrijf klinkt dat trouwens best vermoeiend, altijd maar bezig met veranderen. Perfectionisme Er was een tijd dat ik dat veranderen deed vanuit perfectionisme. Als ik maar beter mijn best deed zou het vast wel goed komen met mij. Tot ik daar inzichten over op deed. Dat eeuwige “als ik… dan dat” is vals! Het brengt je steeds naar een plek waar je niet goed genoeg bent, waar jij NU niet goed genoeg bent (om van te houden). En het gaat dan eigenlijk altijd om wat ik denk dat een ander van mij verwacht. Dus om te voldoen aan de buitenwereld. En je bent precies goed en ik ben precies goed! Het haalt je weg uit het hier&nu naar een plek waar je nooit aan zult komen. Alleen dat te beseffen is al verhelderend. Dus elke keer als ik zo’n gedachte met “als ik nu dit doe…. dan” had, kwam er ook weer even op dat dit een valse gedachte is. Ik ben precies goed zoals ik ben en er hoeft niks aan mij verbeterd te worden. Transformatie Dat lijkt dan weer de andere kant, alsof jezelf ont-wikkelen dan alleen vanuit perfectionisme is en dat klopt natuurlijk ook niet. Het verschil is dat jezelf ont-wikkelen, dat doe je voor jezelf. Omdat er dingen zijn in jou of in jouw leven die je graag anders wilt. Niet omdat een ander dat anders wil (of sterker nog dat jij denkt dat die ander dat wilt). En als je wilt veranderen hoe doe je dat dan? Uit ervaring weet ik dat verandering in kleine stappen gemakkelijker gaat, interne motivatie is belangrijk, er plezier aan beleven omdat ik toewerk naar iets dat ik graag wil (minder stress ervaren), het eindresultaat voor ogen houden en de weg in kleine stukjes opknippen. Brein technisch is het heel goed om je verandering in kleine stukjes te doen. Je blijft dan onder de radar van je amygdala. Die houdt niet van veranderen en steekt er een stokje voor. Je amygdala houdt van veiligheid en alles wat anders is, doen we liever niet. Dus als je de verandering zo klein maakt dat je amygdala het niet merkt fop je eigenlijk jezelf. Denk maar in termen van je ego. Die heeft vanuit zijn perspectief het beste met je voor maar misschien toch ook niet. Dus toen ik wilde starten met mediteren begon ik met elke dag een halfuur. Tot ik na een paar dagen merkte dat dat een reden was om het maar niet te doen, want ja waar tover ik een half uur vandaan? Toen ben ik overgestapt op elke dag 5 minuten. Dat was prima te doen en er ontstond een gewoonte. En die gewoonte in mijn dagelijkse rituelen kon ik weer makkelijker uitbreiden. Spelen met langer mediteren of ontdekken welk moment van de dag het beste was voor mij. En zo transformeer ik elke dag een beetje! Hoe doe jij dat als je ergens tegen aan loopt in je leven en daar verandering in aan wilt brengen? Hoe transformeer jij ongewenste gedachten, gewoontes, rituelen in jouw leven? Bel mij op 06-15639900 of stuur een mail naar veelzijdig@live.com  Het was vlak voor 5 december, de Sint was overal in het land en ik had voor die ochtend alleen sessies met jonge moeders. Bij allemaal stond de overlevingsstand goed aan. Samen kijken we altijd even terug naar de vorige sessie en de tussenliggende periode. En we staan stil bij hun wens voor deze sessie. Er is veel, het is druk, ik heb mijn grenzen slecht bewaakt, ik weet het even niet, zijn hun antwoorden.
BreinDrukte Je brein gaat op “uit” in stresssituaties. Stress (of drukte of hoe jij het ook noemt) gaat over overleven, over zorgen dat je er aan de andere kant van die situatie levend uitkomt. En je brein kiest de beste optie voor dat moment. Dan kan van alles zijn (fight, flight, freeze) maar in ieder geval heb je er je ‘nadenk’-deel van je hersens niet bij nodig. Dus je neo-cortex gaat op uit en alles in je gedrag zorgt ervoor dat je staande blijft en dóór kunt. Deze jonge moeders komen bij mij om weer meer te kunnen voelen, om in contact met hun lichaams-wijsheid te zijn, om te leven in plaats van te overleven. December helpt niet echt! DecemberDruk Goh, dat was ik inderdaad helemaal vergeten, hoe die decembermaand hetzelfde effect had op mij toen onze kinderen klein waren. Dat ik alleen maar aan het regelen en rennen was en nauwelijks tijd had of nam om te genieten. Genieten van het samenzijn en de lol die Sinterklaas brengt, het bepalen met wie we het vieren, het maken van gedichten en het kopen van kadootjes, de lekkernijen en ook die schrik (bij de kids en in mijn eigen lijf) als er op de deur werd gebonsd. En daarna meteen dóór voor de kerstperiode met het samenzijn, kerstkadootjes, lekker eten, familiebezoek en nog veel meer! En dan heb ik het nog niet eens over kerstborrels, afsluiting van het jaar, terugblikken en vooruitkijken naar het komende jaar in de tijd tussen de Sint en kerst in. DecemberRust Dus wat zou je willen voor vandaag? Die vraag stel ik altijd aan het begin van de sessie en past in het grotere plaatje van het doel dat we gesteld hebben voor de cliënt. Ehm, rust, ik voel mij in ieder geval altijd heel rustig als ik bij jou vandaan kom en dat kan ik steeds beter vasthouden, zegt ze. Dus rust, we werken aan veiligheid van het lijf, want als je lichaam (en je brein dus ook) snapt dat er helemaal geen tijger achter je aan zit en dat deze stress niks met overleven te maken heeft, kun jij meer in het hier & nu zijn en ontstaat er keuzeruimte. Keuzeruimte die je de mogelijkheid biedt om je grenzen te voelen en aan te geven, om te kiezen hoe jij de Decemberperiode wilt doorbrengen. En dan brengt dat lichaamsbewustzijn fantastische mogelijkheden! Reflexintegratie is een zachte, niet-invasieve manier om te zorgen dat je lijf en je brein weer werken zoals de natuur dat bedacht had. Zodat je geen energie kwijt bent aan reflexmatig reageren en je je energie gebruikt zoals jij dat wilt. Ben jij ook nieuwsgierig naar wat reflexintegratie voor jou kan doen? Bel op 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com. Je bent van harte welkom.  HormoonKoppeling
De hussel met mijn hormonen is nog niet klaar. En daar zou ik je van op de hoogte houden. Dus hierbij mijn Hormonen-terug-Koppeling! Ik ben in de overgang, net als alle vrouwen tussen de 45 en 60 jaar. In april vertelde ik dat ik ging starten met hormonen. En na een periode met een hormonencombinatie (een spray en een vaginale zetpil met de vrouwelijke hormonen, voorgeschreven door de gynaecologe) waarbij ik in vier weken wel drie keer ongesteld werd met de ouderwetse krampen en heftigheid uit mijn tienerjaren, ben ik overgestapt naar een nieuwe combinatie. Door dit gedoe met mijn menstruatie (die daarvoor al best een tijd was uitgebleven) wilde ik niet verder met deze combinatie. De mesoloog stelde daarnaast ook nog de vraag of ik wist waarom de gynaecoloog deze combinatie voor had geschreven en of dat gebaseerd was op mijn bloedwaarden of op iets anders? Goeie vragen, zelf echt totaal niet bij stilgestaan. Bij navraag bij de gynaecologe blijkt dat de combinatie die ik in eerste instantie kreeg voor de meeste vrouwen gewoon goed werkt. Ja, jammer, voor mij dus blijkbaar niet. HormoonSmeersels Nu smeer ik twee verschillende crèmes met estradiol en progesteron. Komt helemaal uit Duitsland want dat kan om wat voor reden dan ook in Nederland niet. En is dus voor eigen kosten. Vorige week is mijn bloed geprikt op beide hormonen en vanaf hier gaan we weer verder. Dus behalve dat het nogal een uitzoekgedoe is om te ontdekken wat er voor mij goed werkt. Is er ergens besloten dat wat er wel kan werken niet zomaar in Nederland voor mij (nog even los van mijn zorgverzekering) beschikbaar is. En dat naast de al pittige rekeningen die ik van de gynaecoloog krijg. Je moet er blijkbaar wat voor over hebben, om door de overgang te stromen! UitzoekHormoon Dat uitzoekwerk om te ontdekken wat voor jou werkt hoor ik van veel vrouwen in deze fase. Er is niet zomaar één oplossing en het heeft ook te maken met jij wilt. Wil je absoluut geen hormonen of sta je ervoor open? Hoe doe jij het met je leefstijl, je voeding, je bewegen, niet-roken en ook je stress-management is belangrijk! Iedere vrouw heeft daarin haar eigen keuzes te maken. En kan dat ook als ze goed voorgelicht is! HormoonPatriarchaat Als het gaat om de begeleiding van vrouwen in de overgang, nou ja eigenlijk als het sowieso gaat om mijn begeleiding geloof ik dat elk mens zelf de regie, persoonlijk leiderschap, heeft of heeft te ontwikkelen. Ik kan toch niet voor jou bepalen wat het beste is!! Dat kun je altijd alleen maar zelf! En dat we in een patriarchale maatschappij leven is mij vaak een doorn in mijn ogen. Dus als ik hoor tijdens een DBV-bijeenkomst voor overgangscoaches dat in de richtlijn van onze Nederlandse Huisartsen staat “verwijzen van een vrouw in verband met de overgang is niet nodig”, dan ben ik verbijsterd. Wie bepaalt dat voor mij én voor jou?! Wat als mannen dit soort klachten zouden hebben gehad? Ik denk echt dat er dan van alles mogelijk zou zijn geweest!! Of ben ik te snel met mijn oordeel? Heeft dit niks met het patriarchaat te maken;-) In ieder geval ben ik verbijsterd dat een ander kan bepalen dat ik niet hoef te worden doorverwezen. Wat doet mijn (en jouw) huisarts wel?? De pil voorschrijven en dat is ronduit BELACHELIJK! Ik word niet meer zwanger, de pil bevat te veel hormonen voor mij in deze levensfase!! En ik hoor regelmatig van vrouwen dat hun huisarts echt niet bereid is om met haar mee te denken! Die overgang, het gaat vanzelf over!! Wat een calvinistische uitspraak! VeranderHormoon Ik wilde twee jaar geleden niks weten van hormonen en besloot dat ik het zonder ging doen. En met het omgooien van mijn leefstijl, mijn voeding en door meer te bewegen ben ik een heel eind gekomen in mijn overgang. Door mijn werk vanuit het kenniscentrum Overgang en mijn verbinding met het platform OVER! heb ik veel geleerd. Geleerd over het kantelpunt van de overgang. Dat je met het ouder worden een aantal risico’s loopt die van invloed kunnen zijn op je levenskwaliteit. En dat een aantal aandoeningen zoals hart- &vaatziekten, diabetes en osteoporose risico’s zijn voor de lange termijn. En ik vind het heel belangrijk dat elke vrouw deze informatie tot haar beschikking heeft zodat ze zelf haar plan kan trekken en zelf kan besluiten wat zij wel en niet wil voor haar eigen leven. Dus “verwijzen is niet nodig”, echt, dat kan wat mij betreft niet. Begin 2020 heb ik besloten om te onderzoeken wat hormonen voor mij kunnen doen. Daar vertel ik je in mijn blogs regelmatig over. Wil je lezen wat ik eerder over mijn overgang schreef in 2020, klik dan hier à https://www.angeliquevanderzijden.nl/blog/archives/04-2020 En wil je samen met mij onderzoeken hoe jij op jouw manier door de overgang kunt stromen, stuur een mail naar veelzijdig@live.com of bel mij op 06-15639900.  KouweDouche
Ik zoog de lucht naar binnen! En mijn lijf bewoog naar voren, weg van die koude straal. Wat ik me er verder van kan herinneren is dat ik elke keer er toch weer door werd verrast. En niet aangenaam! En dat ik mij ook verraden voelde. Dat doe je je kind toch niet aan!! Geen idee of het altijd onverwacht was, of dat mijn moeder mij ook waarschuwde. Altijd aan het einde van het wekelijkse badritueel werd ik met de warme straal van de douche afgespoeld en altijd veranderde die heerlijk warme straal in een verraderlijk koude straal. En natuurlijk deden zij dat met alle goeie bedoelingen. Ik had bronchitis als kind en zo’n plotse koude straal zorgde voor een grote ademteug! Heel goed voor die longetjes van mij als klein meisje dus! JeugdTrauma Een trauma, koud water plots over je rug, ik hou er niet van! Alles in mijn lijf trekt zich terug, weg bij die kou. Wim Hof, the iceman heeft een prachtig verhaal erbij en ik probeerde het wel eens als collega’s, familie en vooral een zieke vriendin erover vertelden. Zij had er baat bij, had zelfs in zo’n koud bad gezeten en voelde zich er wel bij. Dus ik heb het geprobeerd. Met horten en stoten zette ik ‘s ochtends na het douchen de kraan langzaam of snel op twintig graden kouder. Vond mezelf stoer én het beklijfde niet. In mijn hoofd had dat toch echt met dat trauma van mij als bronchitis-kindje te maken. En vooral dat mijn lijf zich er zo van terugtrok en sloot. Elke cel op ondoordringbaarheid. Dat leek mij niet zo gezond en bovendien, ik vond het -behalve in de zomer- gewoon te koud! DasNiksvoorMij I Dus, dasniksvoormij! Had ik besloten! Een keuze maken is goed vertelde ik mijzelf. Ook als je dingen dan niet doet! Totdat, pasgeleden, iemand in mijn omgeving heel vaak zei “nee, dasniksvoormij” en ik merkte dat ik mij afvroeg of ik ook dat soort teksten veel gebruik. Want je sluit er voor jezelf ook van alles mee af, sluit dingen uit en dat is toch jammer! En ja, ik heb natuurlijk ook dat soort beperkende overtuigingen en teksten voor mijzelf. DasNiksvoorMij II Plassen in de natuur, koud afdouchen, ‘s avonds alleenwandelen. Dasallemaalniksvoormij! Kan ik niet, vind ik traumatisch en gaat mijn lijf van dicht, ben bang dat er mij iets overkomt. Ga ik dus allemaal gewoon nooit doen. Nooit-en-te-nimmer- in-dit-leven. Toch?! WandelBeperking Dus toen tijdens een lange wandeling mijn lief even een boom opzocht kon ik alleen maar mopperen. Waarom kunnen mannen dit wel en wij vrouwen dan weer niet. En hij lachte en zei, jij kunt toch een struikje opzoeken. Ik mopperde wat verder over oneerlijk van moeder natuur en spande mijn lijf nog wat verder aan. Ik moest eigenlijk best nodig ;-) En ineens was die zin daar weer “dasniksvoormij”, tja, totdat ik kijk en ervaar of het wel wat voor mij is. Wat heb ik te verliezen, het zal vast opluchten!! KouweDouche En ja, we hadden een superhete zomer, dus toen ik dat koud afdouchen weer eens probeerde verraste mijn lijf mij. Ik kan heel goed onder een koude douche zonder dat mijn lijf sluit. Sterker nog, ik voel de warmte en zachtheid gewoon als ik onder die koude straal sta! Weer zo’n beperkende overtuiging aan flarden!! Beperking Wat een beperkingen leg ik mijzelf op met zo’n overtuiging, zo’n zin dasniksvoormij. Ik sluit daarmee allerlei mogelijkheden uit die gewoon openliggen. En die zo’n lange wandeling een stuk leuker maken (wel jammer dat ik meteen gestoken werd door een mug ;-) of die een onderdeel van mijn dagelijkse ritueel worden en mijn weerstand helpen te verhogen. Hoe doe jij dat in je leven? Ken je jouw overtuigingen en vooral je beperkende overtuigingen? Je bent van harte welkom om ze samen met mij te onderzoeken en te ervaren waar je meer ruimte kunt maken in je leven. Mail naar veelzijdig@live.com of bel 06-15639900  VakantieTijd
Het is eind juli en we hebben vakantie. Wij ‘doen’ Nederland dit jaar en we klussen wat in huis. Volgens de Mayakalender zijn deze dagen in het midden van de kalender, dagen dat je vooral in het hier & nu bent. Dus dat is wat ik vooral doe. Genieten van het moment, geen plan verder dan deze dag of helemaal geen plan. Het is prachtig weer en sjonge wat is Nederland mooi! We varen bootje, lezen boeken, doen spelletjes, hebben uitgebreide gesprekken, wandelen in het bos, zwemmen in de zee en chillen. Life is good! WerkTijd Soms reageer ik op een zakelijk mailtje of doe ik iets anders voor werk. Niet handig want het haalt mij uit mijn vakantieflow. ‘t Maakt mij bewust hoe dat altijd aanstaan voor werk zo’n ingesleten patroon is. Ook deze blog, ik had besloten om het te laten deze maand. Voor het eerst in drie jaar geen maandelijkse blog. En toch, hier schrijf ik ff wat. Ik heb zulke mooie Nederlandse plaatjes gemaakt vanuit de boot gister. Die wilde ik toch nog even plaatsen ;-0 PatroonTijd Ik schreef al eerder over mijn werkpatroon en dat dat zo hardnekkig is. En, mijn Tzolkin geboortezegel en levenspad geven mij alle mogelijkheden en kwaliteiten én energie om te vernieuwen. En toch lukt dat mij op dit gebied nog niet helemaal. Dus, ik ga terug naar mijn VakantieTijd, mijmeren op hoe ik die verandering in mijn patroon wel blijvend kan inzetten zonder dat ik daarvoor hard hoef te werken! Jij&Patroon Hoe ga jij om met verandering? Hoe doe je dat als je het anders wilt in je leven, werk, liefde, gezondheid? Hoe fijn is het om ondersteund te worden in welke verandering dan ook. Ik loop graag met je mee op je pad en breng mijn ervaring en kwaliteiten in zodat jij je verandering kunt aangaan. Mail mij op veelzijdig@live.com of bel 06-15639900  van Oud naar Nieuw
Hard werken, dat kan ik goed! Lekker doorgaan, doorpakken en iets nieuws oppakken ook! Dat heb ik zo geleerd en het heeft me ver gebracht! Ik riep het ook altijd tegen mijn ondernemingsraden, ik hou van hard werken, dus ik hoop jullie ook ;-). Inmiddels weet ik, met het ouder worden dat er méér is dan hard werken en heb ik flink wat inzichten opgedaan bij dit patroon dat ik zo goed kan. Ik ben het jongste kind van twee ondernemerskinderen die ook weer samen hun eigen onderneming hadden. En zelf heb ik ook mijn eigen bedrijf. En ook toen ik gewoon in dienst was voelde ik altijd mijn (ondernemers)verantwoordelijkheid en was hard werken en doorgaan een belangrijk aspect waarmee ik mooie resultaten neerzette. OudPatroon Tot ik niet meer van de bank af kon komen. En of ik een burn-out had of dat het een pittige overgangsklacht was, dat maakt eigenlijk niet uit. Ik was te lang en te ver doorgegaan, ik had weinig energie en had het daar behoorlijk moeilijk mee. Want jemig, er moest altijd zoveel en ik zou nog wel even dit en dat… Dat er iets anders ‘mocht’ met dat harde werken en altijd maar doorgaan was mij duidelijk en echt, ik heb best al veel in gedaan om dit patroon te doorbreken de afgelopen jaren. En toch (vooral in drukke periodes), het was en is soms een hardnekkige voor mij! PatroonDoorbreken De afgelopen periode heb ik flink wat veranderingen doorgemaakt omdat ik inzicht kreeg in hoe ik het niet meer wilde en ook zag, voelde en heb ervaren dat dingen die ik niet voor mogelijk had gehouden ineens wel konden. Ik ontdekte ook meer hoe ik het wel wil in mijn leven! Maar dat altijd maar doorgaan, dat bleef best aanwezig. Dus soms nog even ’s avonds wat achter de computer afmaken en eigenlijk net mijn agenda iets te vol plannen. Doordat ik meer ruimte had om stil te staan, stil te zijn en stil te wandelen kon ik beter voelen hoe ik dit patroon “doe”. Én, met dat inzicht werd weer een nieuwe stap mogelijk! KantelpuntLemniscaat De lemniscaat laat heel mooi zien hoe je van oud naar nieuw gaat via het kantelpunt. De ene kant van de lemniscaat is voor mij mijn oude patroon, het kantelpunt is de verandering, de andere kant is het nieuwe patroon/gedrag. En de lemniscaat laat mij zien dat ik het niet in een keer goed hoef te doen! Ik mag de beweging zo vaak herhalen als nodig is. Zo leert mijn brein & mijn lijf mijn eigen nieuwe manier! DoorbrekenDoen En hoe ‘doe’ ik dat dan? Zo’n oud patroon veranderen, mijzelf ander gedrag aanleren, iets nieuws in de plaats van mijn oude gedrag inzetten? Bewegen met je lijf is heel belangrijk als je iets wilt doorbreken. Je lijf is zo wijs!! Dus mij helpt het om bijvoorbeeld tijdens het wandelen tien standjes lager te gaan. Als we hard/snel wandelen dan voelen we ons lijf veel minder. Terwijl als ik vertraag, dan ontstaat er ruimte om te voelen wat er in mijn lijf gebeurt (heel concreet, ik krijg een knoop in mijn buik, zet mijn kaken op elkaar en ga hoog & kort ademen en (al) mijn spieren spannen zich aan). En misschien vind je dat vaag of zweverig, ik daag je uit om tijdens je volgende wandeling je eigen experiment te doen (laat me vooral weten wat jij ervaart als je eerst snel en dan heel langzaam of eerst langzaam en dan snel loopt ;-). Verder gebruik ik mijn zintuigen, wat voel ik, wat zie ik, wat ruik ik, wat hoor ik. Door mijn zintuigen te gebruiken weet ik dat ik in het NU ben. En alleen daar kan ik een bewuste keuze maken of ik iets wel of niet wil doen. En dan kan ik dus de bewuste keuze maken om niet nog even iets af te maken als ik voel dat ik moe ben. Daarnaast stel ik mijzelf altijd vragen vanuit verschillende perspectieven, hoe is dit ontstaan, waar helpt het mij bij, hoe doen anderen dit, etc. En het helpt mij om er met anderen over te praten. Ik creëer dan getuigenissen én het helpt mij om te weten hoe anderen iets doen! Heb jij ook van die patronen die je van oud naar nieuw wilt transformeren? Bel 06-15639900 of mail mij op veelzijdig@live.com. Ik wandel graag met je mee ;-) |
Welkom!Hoi, Ik ben Angélique! Ik ben dol op persoonlijke ontwikkeling, nieuwsgierig naar verandering en sta graag stil bij de dingen die goed zijn en kloppen. Ik blog regelmatig over dingen die mij bezighouden in mijn werk en privé. Categories |
RSS-feed