TaalBeweging

BewustWorden
Na mijn eerste opleiding voor persoonlijke ontwikkeling ben ik veel bezig geweest met taal. Best logisch want ik deed de NLP-practitioner. En NLP staat voor neuro linguïstisch (taal dus) programmeren. Communiceren, met jezelf en met de ander! Taal en het gebruik ervan kwamen beide ruimschoots aan bod. Het ging er toen voor mij vooral over wat ik eigenlijk tegen mijzelf zei. Hoe is mijn interne dialoog? Vers in dit veld bleek dat ik niet al te vriendelijk was voor mijzelf. Wat je niet tegen je ergste vijand zegt, zei ik tegen mijzelf (ik kan ook niks, ik ben echt dom, saaaaaaai en ga zo maar door). Gelukkig kwam met NLP de bewustwording. En langzaamaan veranderde mijn interne dialoog.
 
WoordenBewust
Door mijn verdere stappen op het vlak van persoonlijke ontwikkeling kreeg ik meer en meer inzicht in mijzelf en daarmee ook in de uitermate vijandige communicatie die er bij mij zich vanbinnen afspeelde. Met een immer alert stresssysteem en voortdurend scannen van de omgeving als hoog sensitief persoon is er zelden rust. Vergelijk het maar alsof je voortdurend die tijger in je blikveld ziet. Je hersens zijn dan in verhoogde alertheid en kunnen eigenlijk niet helemaal goed functioneren. De blik naar buiten is in deze toestand ook niet altijd vriendelijk. Want er is altijd een “uitgaan van het ergste”. En reageren gaat echt vanuit het overlevingsbrein. En hoewel ik een energiek en enthousiast persoon ben is de onderliggende grondhouding dus pas de laatste jaren zelf-vriendelijker geworden. Daarmee kan ik nieuwsgieriger zijn naar mijzelf én naar de ander. En vooral minder kritisch. Hoewel… kritisch ben ik nog steeds. Maar het oordelende is minder. De bewustwording heeft er een saus van rust overheen gedaan. Doordat ik niet onmiddellijk meer hoef te vechten (of vluchten of bevriezen) kan ik mijn kritische oordeel eerst overgieten met een vriendelijke vraag en kan ik voelen wat de intentie van de ander kan zijn. Dus een veel bewuster gebruik van mijn woorden en de taal. Zowel naar buiten als naar binnen. Want nu ik weet hoe ik “werk” kan ik ook bij mijzelf de positieve intentie makkelijker achterhalen. En dus milder zijn in het oordeel naar mijzelf (ja, nog steeds saaaaaaai en dat is als HSP-er soms best fijn, ff wat minder prikkels).
 
TaalFrame
Wat mij bezighoudt is hoe taal wordt ingezet om ons angstig te houden. En hoewel ik weet wat de werking van taal op mijn brein is lijkt het wel bijna onmogelijk om alle spanborden, teksten op deuren van winkels en wat de regering roept buiten mijn brein te houden. Dus wat is er wel mogelijk? Omdenken, niet kijken naar televisie of grote borden langs de weg. Een beetje negeren? Ik heb ook het antwoord niet ;-)
​