TerugBlikken en AfscheidNemen

December geeft lange nachten en korte dagen, kaarsjes, potten thee en boeken lezen. Terugblikken op het afgelopen jaar en vooruitkijken naar wat komen gaat. In alle eindejaarsdrukte vind ik dat meestal nogal veel gedoe. Om zowel in het moment van alle afronding te zijn en om dan ook nog terug te blikken. Maar dit jaar was ik al eerder bezig met afscheid nemen en terugblikken. Ik luisterde zelfs naar de finale van “Evers staat op” terwijl ik deze blog schreef.
 
Afscheid nemen
De maanden oktober en november stonden vol van afscheid nemen voor mij. 
 
Vroeger was ik daar niet heel goed in en ging ik gewoon door. En besteedde ik zo min mogelijk aandacht aan hetgeen waar het afscheid over ging. Vrienden waar ik tijdens mijn hele studententijd heel veel plezier mee heb gehad. En waar onze levens op enig moment toch veel uit elkaar gingen lopen. Ik weet het niet meer precies maar volgens mij heb ik het contact dat al steeds minder werd gewoon gelaten. En of dat alleen van mijn kant kwam of wederzijds was, dat weet ik eigenlijk niet meer zo goed.
Later in mijn leven leerde ik van het belang van goed afscheid nemen. Dat je daarmee dingen, relaties, een periode gewoon rond mee kunt maken. En dat er dan ruimte komt voor nieuwe relaties, dingen of tijdperken. 
 
VriendinnenAfscheid
Ze had chronische kanker, zo noemde ze het zelf, mijn lieve vriendin. En inderdaad, als er een terugslag was, wist ze die steeds weer om te buigen. Zo ging het jaren door. Totdat er ineens zulke ingrijpende veranderingen waren dat het ombuigen niet meer werkte. Als moedig mens vroeg ze hoeveel tijd ze nog had. En omdat ze altijd heel erg open was over alles, wist ook ik dat het tijd was om afscheid te nemen. Veel heb ik daarbij geleerd van hoe zij zelf afscheid nam van de mensen om haar heen en uiteindelijk ook van haar familie en gezin. Liefdevol en heel rustig met een heel helder beeld van hoe zij het wilde. Het deed mij nadenken over hoe ik dat zelf zou willen als mijn moment komt. En ook hoe belangrijk het is om precies dát te doen, te vragen en te zeggen wat er nodig is voor jou.
 
BurenAfscheid
Zeventien jaar keken wij bij elkaar naar binnen. Onze eettafel staat zo, dat alles wat er in de straat gebeurt, zichtbaar is voor ons. En bij de overburen keken wij zo naar binnen! De kinderen in dezelfde leeftijd, vroeger gingen we samen op vakantie en vierden wij soms kerst of oud & nieuw samen. En nu zitten er nieuwe mensen in het huis. We missen de buurtjes, de zekerheid dat er altijd iemand is waar de kinderen de sleutel kunnen halen of wat eitjes als de buurtsuper al dicht is. Om die afgelopen zeventien jaar te eren, eten we nog een laatste keer als buren samen voordat de verhuiswagens komen. De buurvrouw haalt haar herinnering op van de eerste keer dat ze haar gordijnen opendeed en de wiebelende beentjes van onze oudste zag in de kinderstoel. Wij halen foto’s tevoorschijn van gezamenlijke vakanties en de kinderen kijken samen oude filmpjes. We nemen afscheid van onze buren en een tijdperk en leggen een basis voor een mooi vervolg op wat meer afstand!
  
MoederlijkAfscheid
Dochterlief is 18 en begonnen met studeren in september. Ze studeert in een stad niet heel ver hiervandaan en toch, elke ochtend om kwart voor zes opstaan is voor niemand fijn (deze moeder wordt ook wakker en valt helaas niet meer in slaap). Ze vond een mooie kamer op een prachtplek in haar studentenstad en ging! De normale gang in het leven natuurlijk. En voor ons gezin waarin zij de oudste is, een nieuwe periode. Als moeder (vader doet daar toch weer andere dingen mee merk ik) is het grappig. Ik herken de telefoontjes naar moeder die gaan over eten en waszaken uit mijn eigen studententijd. Verder mis ik haar natuurlijk ontzettend. En, met appjes is ze toch ook gewoon dichtbij. Er is niet één moment van afscheid in dit geval. En dat is natuurlijk ook prima en toch het is ook de afsluiting van een periode! 
 
Afscheid2018
December is een mooie maand om terug te kijken op het afgelopen jaar en er afscheid van te nemen. Wat heeft dit jaar gebracht, waar ben ik blij mee en wat wil ik volgend jaar anders? Vragen die ik gedurende deze maand met mij mee neem. Want daar kom ik niet aan toe op oudjaarsavond. Dat weet ik nu al ;-)
Ik gebruik meestal mijn agenda om te lezen wat er allemaal is geweest het afgelopen jaar. En pak dan papier en stiften om te tekenen. Als ik alles bij elkaar zie (ik hou van overzicht) kan ik voelen en kijken waar ik volgend jaar meer van wil, wat niet meer of waar ik minder van wil én wat ik voor leuks en nieuws ga toevoegen in 2019!
 
Hoe neem jij afscheid? Ga je gewoon door, sta je stil of heb je wellicht een ritueel? Voor mij waren deze momenten van afscheid nemen weer een wake-up call. Wakker geschud door mijn besef dat ik zomaar anderen voor laat gaan omdat ik denk dat mijn moment om afscheid te nemen nog komt. Omdat ik het soms makkelijker vind om het er maar niet over te hebben en te voelen wat het met mij doet óf vooral naar de toekomst te kijken, voorbij dit moment. Of omdat ik mij door andere omstandigheden gewoon laat afleiden. Terwijl het ook fijn en helpend is om iets af te ronden! En dat er dan ook pas echt plek komt voor nieuw! Ik wens je een gezond 2019 en dat je je dromen voor 2019 mag waarmaken!