StilteWeek

StilteWeek
 
Ken je die uitdrukking? Bij de loodgieter lekt het thuis ook (sorry loodgieter ;-). Ik heb ‘m even langs mijn eigen leven gelegd en heb besloten dat ik m’n kraan wil repareren🤩. 
 
Na een druk jaar, een te druk jaar, vol met superleuke dingen, wilde ik het dit jaar anders doen. En behalve dat ik al wat werkzaamheden had afgestoten en afgesloten, had ik natuurlijk ook weer iets nieuws erbij. Dus waar maak ik dan ruimte? Ruimte voor niks, ruimte voor mijzelf, tijd voor reflectie, tijd om te spelen, mogelijkheden voor stilte en gewoon ZIJN?

En omdat ik weet dat het me tijdens een gewone werkweek niet zo gemakkelijk lukt, had ik daarvoor een stilteweek ingepland. Een week zonder afspraken (nou ja, niet helemaal natuurlijk), in ieder geval geen afspraken met klanten en cliënten. Geen afspraken waarvoor ik m’n wekker moet zetten. Opstaan als ik wakker word, zorgen dat ik kan doen waar mijn energie heen gaat, mediteren of gewoon zitten en opmerken hoe het is in mijn hoofd en in mijn lijf.
 
En ja, ook een beetje werken, want er moeten ook dingen gewoon af en gedaan. En twee keer per dag wandelen (zeker zolang ik nog niet sport). En vooral aanwezig zijn bij hoe het in mijn lijf is. Want bij stress spant bij mij alles aan. Dus een soort van totale inspanning. En dat vraagt ont-spanning om weer evenwicht te brengen.
 
Toen iemand vroeg of ik dan wel kon praten in die week, moest ik lachen. Voor mij gaat de stilte niet over STIL ZIJN. Het gaat over het niet toevoegen van nieuwe dingen, mijn praktijkruimte niet hoeven op te ruimen, de buitenwereld even laten voor wat die is. Eigenlijk, dat ik mijzelf weer ont-moet. Dat ik de tijd neem om dingen af te ronden, (nu nog) de stapels weg te werken. En dat ik kan voelen hoe het met mij is. En verder onderzoeken waarom ik toch altijd zoveel dingen op mijn bordje laad.
 
Want in de snelheid van mijn bestaan hou ik van afwisseling, van verschillende dingen, van alle leuke cliënten, klanten en projecten op mijn pad en van mijn veelzijdigheid. En natuurlijk is dat ook meteen mijn valkuil. Maak ik dingen wel af, waar zeg ik ja tegen? En waar zeg ik nee tegen?
 
Dus ik heb gewandeld, gemediteerd, de tijd genomen om een boek te lezen, een heerlijke massage ontvangen, een fijne afspraak met een vriendin, thuis opgeruimd (elke dag vijf dingen lukt aardig) en ja, toch ook een beetje gewerkt. Vooral dingen afgemaakt die er al langer lagen en waar ik alsmaar niet aan toekwam en ook nu ben ik nog niet overal aan toegekomen. En daarvan weet ik nu, de hoeveelheid werk en andere dingen die ik doe is te veel voor mij. Ik heb op dit moment meer rust en reflectiemomenten in te bouwen. 
 
En natuurlijk heb ik ook gereflecteerd op de manier waarop ik dat harde werken doe. Één van de overtuigingen die hierbij een rol spelen, komt van mijn lieve Oma, “van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan”. Als kind van pappa-mamma bedrijven, is werken en mijn eigen bedrijf hebben ook zo doorspekt in mijn privéleven. Dus als ik kijk naar hoe ik dat voorgeleefd heb gekregen, doe/deed ik het niet zoveel anders. En daar zit in ieder geval een verandermogelijkheid. Ik zet er gewoon een nieuwe overtuiging op, eens kijken of die voor mij werkt. 
 
“Van zacht werken is nog nooit iemand doodgegaan” of “Ik heb balans tussen inspanning en ontspanning”.
 

Hoe doe jij dat, als je een bewuste gedragsverandering in je even wilt doorvoeren?
Je bent van harte welkom bij mij in de praktijk. Ik ondersteun je graag in het doorvoeren van veranderingen in je leven. Mail naar [email protected] of bel
​06-15639900.