OpgeruimdNetjes

OpgeruimdNetjes
Mijn moeder was altijd aan het opruimen! Bijzonder vond ik dat en ik begreep er niets van! Weggooien, weggeven, ik kon dat en deed dat. Bij het leeghalen van ons ouderlijk huis gooiden wij, ondanks al haar geruim, toch nog veel weg. En er verhuisde ook veel spullen naar onze huizen. Emotionele spullen, spullen met een verhaal. Inmiddels is mijn moeder ruim 5 jaar geleden overleden. Er staat nog best veel in mijn huis dat uit het ouderlijk huis komt. En niet persé spul dat ik graag wil houden! 
 
KonMari
Toen haar boek een hype was heb ik het gelezen. Mijn kleding hangt al een tijdje op kleur en als het geen joy meer sparkt doe ik het weg. Haar rücksichtslos-heid van wegdoen vond ik destijds een beetje te ver gaan. Dus ik ‘deed’ KonMari op mijn manier. 
Ik hou ervan als mijn huis opgeruimd is. Dat er geen prullaria staat en dat mijn ogen kunnen rusten op iets wat ik mooi vind. Dat geeft mij rust vanbinnen. Dus dat zou betekenen dat er veel weg kan;-).
 
Tijdens de kerstvakantie keek ik op Netflix een programma over hoarders en daarna kwamen de afleveringen van Marie Kondo voorbij. Ik heb gebingewatched! En merkte door te kijken dat er vaak veel meer zit achter het niet kunnen weggooien. En natuurlijk, hoe doe ik dit? Waar hecht ik waarde aan? Dus, ik ging het aan. Het plan was toch al om mijn praktijkruimte wat onder handen te nemen. Dat kwam mooi uit, de praktijkruimte is weer een stuk meer naar mijn wens. Alleen staat er nu een andere ruimte in ons huis vol! Vol met de kast die weggaat (of toch nog niet?). En de spullen die nu niet meer in mijn praktijk passen. Die moet ik nog uitzoeken. Ik ben oprecht blij hoe mijn praktijkruimte is geworden en ik vond en vind het opruimen ook confronterend. 
 
OpruimOpdracht
Door het ook zelf aan te pakken ben ik erachter gekomen dat ik iets heel raars doe met spullen die ik zelf niet meer wil. Ik besluit of ik er geld voor wil hebben. Ik zet het op marktplaats en als er niet genoeg (of helemaal niet) wordt geboden, dan verkoop ik het niet. En doe ik het ook nog niet weg. En dat betekent dat ik het dus nog steeds heb. 
Of, ik wil het weggeven en vraag mij af wie ik daar blij mee zou kunnen maken. Dat dit gedrag allemaal contraproductief is om op te ruimen en dat heel veel spullen nog steeds in mijn berging staan, helpt mij helemaal niet. Ik zou ook alles wat ik weg wil doen in een doos kunnen stoppen en het wegbrengen naar de kringloop of naar de stort. Dat scheelt mij bakken met energie. En toch doe ik dat niet! En natuurlijk heb ik het onderzocht! De overtuiging dat je iets niet weggooit als het nog ‘goed’ is speelt zeker mee! Het mijzelf laten gijzelen dat ik ergens nog iets kan verkopen voor een bepaald bedrag helpt ook niet. En zo is er wel meer wat mij tegenhoudt bij het ontspullen.
 
OpruimResultaat
Wat ik tot nu toe ervaar op de plekken waar het mij wel gelukt is, is de rust die het mij oplevert. Ik hoef niet te shoppen voor kleding, ik weet wat ik heb. Het is in mijn zicht een heel stuk rustiger geworden en het allerleukste vind ik het persoonlijke proces dat ik heb doorgemaakt. Want als uber-perfectionist was het nog wel een uitdaging. Dan had ik alles in dozen en bakken ingedeeld en als ik ‘s nachts wakker lag, mmm dit kan toch beter daar en dat misschien dan op een andere plek! Het hield niet op! Totdat ik mijzelf de opdracht heb gegeven om hiermee te stoppen. Een 8 is echt prima! Eerst ervaren wat het mij nu brengt en dan kàn ik later EVENTUEEL weer verder. 
En ondanks dat er nog heel veel op te ruimen valt merk ik dat het van binnen echt zo veel rustiger is geworden. Mijn ogen blijven niet meer voortdurend haken achter slordige stapels papierwerk. Of omvallende stapels t-shirts. Of rijen boeken die ik allang gelezen heb ;-) En dat geeft zeker een "spark of joy".
 
Heb je vragen? Bel mij op 06-15639900 of mail naar [email protected]