HartLopen

HartLopen

HardLopen,
Tijdens deze sessie wandelen we in de polder. Daar lopen schapen en ganzen en vliegen de meest bijzondere vogels. Het zonnetje schijnt na flink wat koude dagen. Dus lekker om buiten in beweging te komen en stappen te zetten.
​ 
Op weg naar de polder keuvelen we nog wat. Hoe was de vakantie, welk boek heb je gelezen. We lopen stevig door! En met mijn lange benen ben ik best wel wat gewend qua tempo, dacht ik. Maar ik mag echt nog wel even de vaart erin zetten om haar bij te benen.
 
We beginnen dus nog voordat we begonnen zijn. Zullen we even stoppen? Want we lopen best hard. En dat is soms best fijn (als je op de vlucht bent, aan het hardlopen of gewoon haast hebt). En op andere momenten is het goed om je tempo te verlagen. Bijvoorbeeld als je een wandeling maakt of gewoon omdat je niet hoeft te vluchten. Zodat je wat meer adem kunt halen en kunt voelen hoe het in je lijf is. Je kaken kunnen dan van elkaar en je buik mag ontspannen. Zo gewend zijn om altijd maar in een flink tempo te gaan dat zelfs gewoon wandelen snel “moet”.  
 
HartLopen
In de polder aangekomen wandelen we zij aan zij. Het tempo is langzamer. We ontwijken de ganzenpoep en ook lopen we met een grote boog om de ganzen heen. We lopen in stilte zodat ze kan voelen en nadenken wat haar vraag voor vandaag is. Wat wil je het liefst, vraag ik haar. Leven vanuit mijn hart is meteen het antwoord!! Dus niet meegaan met de ander maar trouw blijven aan mijzelf. Wat een prachtig verlangen!! We staan er even bij stil. We halen adem.
 
En, hoe doe je dat dan? Als je zo gewend bent om altijd zo hard voorbij je eigen hart te lopen? Als je altijd eerst voelt wat die ander wil en jij je daarop afstemt? En dat je dat zo goed kunt dat je vaak ook gewoon vergeet om überhaupt die vraag te stellen aan jezelf.  Én, wat wil ik nu? Dus als je die vraag dan stelt dan komt er vaak eerst helemaal niks. Of toch eigenlijk het besef dat je het niet weet! Wat wil ik eigenlijk?!
 
HartVoelen
Het verlangen om vanuit haar hart te leven, van daaruit wandelt ze nu. Want daar (in je hart) kun je steeds vragen, wat wil ík eigenlijk? Ze vertelt hoe goed ze het kan, eerst bij die ander zijn en voelen hoe het daar is. Ze kon het echt heel goed en vertelde van vele voorvallen. Liefdevol benoem ik haar kwaliteit. Verrast kijkt ze mij aan. Eigenlijk heeft haar interne dialoog daar een hele andere boodschap over. Ze vindt het niet ok, laat over haar grenzen gaan, is ook wel boos op zichzelf. Een kwaliteit. Dat kan een ander label krijgen. En is een geheel nieuw perspectief!
 
Met het gebruik van het woord kwaliteit op iets dat eerst als negatief is ervaren kun je ook de interne dialoog (wat zeg je tegen jezelf)  anders bekijken. Want wat zeg je eigenlijk tegen jezelf als je iets als een kwaliteit ervaart? En wat zeg je als het iets is waar je niet blij mee bent? Hoe (on)vriendelijk praat jij tegen jezelf? In het gebruik van je taal kun je jezelf heel erg  helpen of onderuit halen. En als je dan langzamer loopt en in een ander tempo gaat, kun je wellicht ook voelen wat er in je hart leeft.

​HSP en HartVoelen
HSP-ers zijn keien in het afstemmen op de ander. Dat is hun redding geweest toen ze kind waren. Daarmee kan de HSP-er goed voelen hoe het bij de ouder/verzorger is. Er is een bepaalde alertheid ontwikkeld en alle zintuigen worden ingezet om de omgeving te scannen. Ook als volwassen HSP-er voel je heel goed hoe het bij de ander is en weet je wat die ander nodig heeft. En daar zorg je als HSP-er dan vervolgens vaak ook voor. Het nadeel is dat je jezelf vergeet en je geen enkel idee hebt wat je eigen behoeften zijn. En zolang je het ook altijd bij de ander zoekt/vindt is er ook geen noodzaak en tijd om bij jezelf te voelen wat er in jouw hart leeft. Wil jij meer weten over hoogsensitiviteit en hoe jij zorgt voor de ander en jezelf vergeet? Bel of mail mij voor een afspraak. Dat kan wandelend of gewoon bij mij in de praktijk.