KouweDouche
Ik zoog de lucht naar binnen! En mijn lijf bewoog naar voren, weg van die koude straal. Wat ik me er verder van kan herinneren is dat ik elke keer er toch weer door werd verrast. En niet aangenaam! En dat ik mij ook verraden voelde. Dat doe je je kind toch niet aan!! Geen idee of het altijd onverwacht was, of dat mijn moeder mij ook waarschuwde. Altijd aan het einde van het wekelijkse badritueel werd ik met de warme straal van de douche afgespoeld en altijd veranderde die heerlijk warme straal in een verraderlijk koude straal. En natuurlijk deden zij dat met alle goeie bedoelingen. Ik had bronchitis als kind en zo’n plotse koude straal zorgde voor een grote ademteug! Heel goed voor die longetjes van mij als klein meisje dus! JeugdTrauma Een trauma, koud water plots over je rug, ik hou er niet van! Alles in mijn lijf trekt zich terug, weg bij die kou. Wim Hof, the iceman heeft een prachtig verhaal erbij en ik probeerde het wel eens als collega’s, familie en vooral een zieke vriendin erover vertelden. Zij had er baat bij, had zelfs in zo’n koud bad gezeten en voelde zich er wel bij. Dus ik heb het geprobeerd. Met horten en stoten zette ik ‘s ochtends na het douchen de kraan langzaam of snel op twintig graden kouder. Vond mezelf stoer én het beklijfde niet. In mijn hoofd had dat toch echt met dat trauma van mij als bronchitis-kindje te maken. En vooral dat mijn lijf zich er zo van terugtrok en sloot. Elke cel op ondoordringbaarheid. Dat leek mij niet zo gezond en bovendien, ik vond het -behalve in de zomer- gewoon te koud! DasNiksvoorMij I Dus, dasniksvoormij! Had ik besloten! Een keuze maken is goed vertelde ik mijzelf. Ook als je dingen dan niet doet! Totdat, pasgeleden, iemand in mijn omgeving heel vaak zei “nee, dasniksvoormij” en ik merkte dat ik mij afvroeg of ik ook dat soort teksten veel gebruik. Want je sluit er voor jezelf ook van alles mee af, sluit dingen uit en dat is toch jammer! En ja, ik heb natuurlijk ook dat soort beperkende overtuigingen en teksten voor mijzelf. DasNiksvoorMij II Plassen in de natuur, koud afdouchen, ‘s avonds alleenwandelen. Dasallemaalniksvoormij! Kan ik niet, vind ik traumatisch en gaat mijn lijf van dicht, ben bang dat er mij iets overkomt. Ga ik dus allemaal gewoon nooit doen. Nooit-en-te-nimmer- in-dit-leven. Toch?! WandelBeperking Dus toen tijdens een lange wandeling mijn lief even een boom opzocht kon ik alleen maar mopperen. Waarom kunnen mannen dit wel en wij vrouwen dan weer niet. En hij lachte en zei, jij kunt toch een struikje opzoeken. Ik mopperde wat verder over oneerlijk van moeder natuur en spande mijn lijf nog wat verder aan. Ik moest eigenlijk best nodig ;-) En ineens was die zin daar weer “dasniksvoormij”, tja, totdat ik kijk en ervaar of het wel wat voor mij is. Wat heb ik te verliezen, het zal vast opluchten!! KouweDouche En ja, we hadden een superhete zomer, dus toen ik dat koud afdouchen weer eens probeerde verraste mijn lijf mij. Ik kan heel goed onder een koude douche zonder dat mijn lijf sluit. Sterker nog, ik voel de warmte en zachtheid gewoon als ik onder die koude straal sta! Weer zo’n beperkende overtuiging aan flarden!! Beperking Wat een beperkingen leg ik mijzelf op met zo’n overtuiging, zo’n zin dasniksvoormij. Ik sluit daarmee allerlei mogelijkheden uit die gewoon openliggen. En die zo’n lange wandeling een stuk leuker maken (wel jammer dat ik meteen gestoken werd door een mug ;-) of die een onderdeel van mijn dagelijkse ritueel worden en mijn weerstand helpen te verhogen. Hoe doe jij dat in je leven? Ken je jouw overtuigingen en vooral je beperkende overtuigingen? Je bent van harte welkom om ze samen met mij te onderzoeken en te ervaren waar je meer ruimte kunt maken in je leven. Mail naar veelzijdig@live.com of bel 06-15639900 VakantieTijd
Het is eind juli en we hebben vakantie. Wij ‘doen’ Nederland dit jaar en we klussen wat in huis. Volgens de Mayakalender zijn deze dagen in het midden van de kalender, dagen dat je vooral in het hier & nu bent. Dus dat is wat ik vooral doe. Genieten van het moment, geen plan verder dan deze dag of helemaal geen plan. Het is prachtig weer en sjonge wat is Nederland mooi! We varen bootje, lezen boeken, doen spelletjes, hebben uitgebreide gesprekken, wandelen in het bos, zwemmen in de zee en chillen. Life is good! WerkTijd Soms reageer ik op een zakelijk mailtje of doe ik iets anders voor werk. Niet handig want het haalt mij uit mijn vakantieflow. ‘t Maakt mij bewust hoe dat altijd aanstaan voor werk zo’n ingesleten patroon is. Ook deze blog, ik had besloten om het te laten deze maand. Voor het eerst in drie jaar geen maandelijkse blog. En toch, hier schrijf ik ff wat. Ik heb zulke mooie Nederlandse plaatjes gemaakt vanuit de boot gister. Die wilde ik toch nog even plaatsen ;-0 PatroonTijd Ik schreef al eerder over mijn werkpatroon en dat dat zo hardnekkig is. En, mijn Tzolkin geboortezegel en levenspad geven mij alle mogelijkheden en kwaliteiten én energie om te vernieuwen. En toch lukt dat mij op dit gebied nog niet helemaal. Dus, ik ga terug naar mijn VakantieTijd, mijmeren op hoe ik die verandering in mijn patroon wel blijvend kan inzetten zonder dat ik daarvoor hard hoef te werken! Jij&Patroon Hoe ga jij om met verandering? Hoe doe je dat als je het anders wilt in je leven, werk, liefde, gezondheid? Hoe fijn is het om ondersteund te worden in welke verandering dan ook. Ik loop graag met je mee op je pad en breng mijn ervaring en kwaliteiten in zodat jij je verandering kunt aangaan. Mail mij op veelzijdig@live.com of bel 06-15639900 van Oud naar Nieuw
Hard werken, dat kan ik goed! Lekker doorgaan, doorpakken en iets nieuws oppakken ook! Dat heb ik zo geleerd en het heeft me ver gebracht! Ik riep het ook altijd tegen mijn ondernemingsraden, ik hou van hard werken, dus ik hoop jullie ook ;-). Inmiddels weet ik, met het ouder worden dat er méér is dan hard werken en heb ik flink wat inzichten opgedaan bij dit patroon dat ik zo goed kan. Ik ben het jongste kind van twee ondernemerskinderen die ook weer samen hun eigen onderneming hadden. En zelf heb ik ook mijn eigen bedrijf. En ook toen ik gewoon in dienst was voelde ik altijd mijn (ondernemers)verantwoordelijkheid en was hard werken en doorgaan een belangrijk aspect waarmee ik mooie resultaten neerzette. OudPatroon Tot ik niet meer van de bank af kon komen. En of ik een burn-out had of dat het een pittige overgangsklacht was, dat maakt eigenlijk niet uit. Ik was te lang en te ver doorgegaan, ik had weinig energie en had het daar behoorlijk moeilijk mee. Want jemig, er moest altijd zoveel en ik zou nog wel even dit en dat… Dat er iets anders ‘mocht’ met dat harde werken en altijd maar doorgaan was mij duidelijk en echt, ik heb best al veel in gedaan om dit patroon te doorbreken de afgelopen jaren. En toch (vooral in drukke periodes), het was en is soms een hardnekkige voor mij! PatroonDoorbreken De afgelopen periode heb ik flink wat veranderingen doorgemaakt omdat ik inzicht kreeg in hoe ik het niet meer wilde en ook zag, voelde en heb ervaren dat dingen die ik niet voor mogelijk had gehouden ineens wel konden. Ik ontdekte ook meer hoe ik het wel wil in mijn leven! Maar dat altijd maar doorgaan, dat bleef best aanwezig. Dus soms nog even ’s avonds wat achter de computer afmaken en eigenlijk net mijn agenda iets te vol plannen. Doordat ik meer ruimte had om stil te staan, stil te zijn en stil te wandelen kon ik beter voelen hoe ik dit patroon “doe”. Én, met dat inzicht werd weer een nieuwe stap mogelijk! KantelpuntLemniscaat De lemniscaat laat heel mooi zien hoe je van oud naar nieuw gaat via het kantelpunt. De ene kant van de lemniscaat is voor mij mijn oude patroon, het kantelpunt is de verandering, de andere kant is het nieuwe patroon/gedrag. En de lemniscaat laat mij zien dat ik het niet in een keer goed hoef te doen! Ik mag de beweging zo vaak herhalen als nodig is. Zo leert mijn brein & mijn lijf mijn eigen nieuwe manier! DoorbrekenDoen En hoe ‘doe’ ik dat dan? Zo’n oud patroon veranderen, mijzelf ander gedrag aanleren, iets nieuws in de plaats van mijn oude gedrag inzetten? Bewegen met je lijf is heel belangrijk als je iets wilt doorbreken. Je lijf is zo wijs!! Dus mij helpt het om bijvoorbeeld tijdens het wandelen tien standjes lager te gaan. Als we hard/snel wandelen dan voelen we ons lijf veel minder. Terwijl als ik vertraag, dan ontstaat er ruimte om te voelen wat er in mijn lijf gebeurt (heel concreet, ik krijg een knoop in mijn buik, zet mijn kaken op elkaar en ga hoog & kort ademen en (al) mijn spieren spannen zich aan). En misschien vind je dat vaag of zweverig, ik daag je uit om tijdens je volgende wandeling je eigen experiment te doen (laat me vooral weten wat jij ervaart als je eerst snel en dan heel langzaam of eerst langzaam en dan snel loopt ;-). Verder gebruik ik mijn zintuigen, wat voel ik, wat zie ik, wat ruik ik, wat hoor ik. Door mijn zintuigen te gebruiken weet ik dat ik in het NU ben. En alleen daar kan ik een bewuste keuze maken of ik iets wel of niet wil doen. En dan kan ik dus de bewuste keuze maken om niet nog even iets af te maken als ik voel dat ik moe ben. Daarnaast stel ik mijzelf altijd vragen vanuit verschillende perspectieven, hoe is dit ontstaan, waar helpt het mij bij, hoe doen anderen dit, etc. En het helpt mij om er met anderen over te praten. Ik creëer dan getuigenissen én het helpt mij om te weten hoe anderen iets doen! Heb jij ook van die patronen die je van oud naar nieuw wilt transformeren? Bel 06-15639900 of mail mij op veelzijdig@live.com. Ik wandel graag met je mee ;-) BosBaden voor Introverties tijdens de IedereenIsThuisMaanden
Pagina’s vol heb ik geschreven over deze periode van lockdown. Over het golven van mijn gevoelen, over waar ik denk dat deze periode mij & de wereld bij helpt en over welke angsten en stressgevoelens er bij mij en anderen zijn. Over voor- en nadelen, over ons gezin en de lief-en om ons heen. Elke maand post ik een blog op mijn website en zo schrijf ik. In vlagen en stukjes. Vaak schrijf ik een halve blog als ik aan het wakker worden ben. Grappig en ook onhandig want als ik dan achter mijn scherm zit weet ik niet meer precies hoe die mooie zin was of wat nou eigenlijk de kern was van wat ik wilde zeggen (terwijl dat in mijn halfslaap echt heel helder was). En alle stukjes over COVID-19 van de afgelopen tijd voelen inmiddels alweer achterhaald. AlleenWandeling Op Instagram post ik (tot bijna vervelens toe) foto’s van mijn dagelijkse alleenwandeling in “mijn” bos. Een bos dat ik altijd te klein vond om er echt doorheen te lopen. Dat bos was begin maart nog kaal en inmiddels bloeit & groeit het in een fantastische overvloed (abundance vind ik echt een prachtig woord) en de vogels verwelkomen mij altijd met hun gefluit. BosBaden Zij had interesse in de essentiële olietjes en ze had er een mooi boek over gelezen. Shinrin Yoku*, bosbaden. Bosbaden is uitgebreid onderzocht in Japan en aanbevolen door het ministerie van volksgezondheid. Ik mocht haar boek lenen en zij kreeg een proefje van de olie. Heel interessant om te lezen hoe dat in het bos werkt en dat je eigenlijk door een wolk van essentiële olie wandelt (je kunt het vooral ruiken als het net geregend heeft). En hoe helend dat is en gezond voor de mens. Elke keer als ik nu het bos in wandel voel ik mij een BosBader. *Shinrin Yoku, Dr. Qing Li Door tijd door te brengen tussen bomen en planten (en dat kan ook al door meer kamerplanten in huis te nemen of essentiële oliën (joepie) te verstuiven) kun je je bloeddruk verlagen, stress verlichten, meer energie krijgen en je immuunsysteem versterken. Introvert Over introversie bestaan veel misverstanden, ze zijn verlegen, er komt weinig uit en je moet ze maar niet op je werkvloer hebben want ze vertragen alles doordat ze eerst erover na moeten denken. De wereld is gedreven door extraverten en als je niet voldoet aan die norm vindt men daar van alles van. En niks ten nadele van de extraverte mens, ik geloof in balans en dat organisaties en gezinnen baat hebben bij een mix van beide. Ik ben blij dat ik introvert ben én ik werd daar pas echt blij van toen ik snapte hoe dat bij mij werkte (tijdens mijn NLP-opleiding). Een groot deel van mijn innerlijke dialoog bleek gebaseerd op het niet oké voelen en vinden van dit stuk van mij. Dat was trouwens behoorlijk maatschappij-gedreven was. “Trut, zeg ook eens iets,” zei ik regelmatig tegen mijzelf als ik in een team of groep was, op een feestje of een teamtraining die ik gaf. Niet echt helpende taal om deel te gaan nemen aan een gesprek of er een te starten. Het verschil tussen introverten en extraverten zit ‘m onder andere in dat een introvert** energie opdoet in zijn eentje en een extravert energie opdoet in het gezelschap van anderen. Inmiddels weet ik dat als ik genoeg tijd heb met mijzelf en opgeladen ben, dan start ik met veel plezier een gesprek. Ook heeft het ouder worden hier voor mij meer ruimte in aangebracht. Dus inmiddels is mijn interne dialoog een heel stuk vriendelijker en herken ik het signaal als ik tijd alleen nodig heb. **Hokjes zijn niet fijn en vaak wel helpend om iets over jezelf te ontdekken heb ik ervaren. Bijvoorbeeld toen ik ontdekte dat ik HSP (hoogsensitief) was. Het heeft mij geholpen om mijn eigen gebruiksaanwijzing op dit vlak te ontcijferen. IntrovertBosBaden Dus dat iedereen in mijn gezin de afgelopen periode elke dag én de hele dag thuis is deed iets met mijn mogelijkheid om op te laden. En hoe lief ik ze ook vind, ik ben zo geneigd om af te stemmen dat dat niet gezond is voor mij. Het alleen-wandelen in het bos heeft mij dus gered in deze periode. Daar laad ik op aan de bomen en de vogels en het alleen-zijn en kan ik precies op mijn manier en in mijn tempo, afgestemd op mijzelf, mijn dag starten. En ik ben van plan om het erin te houden. Dat zal vast niet helemaal lukken en ach, wat is een halfuurtje per dag! Wil jij meer weten over introvert of extravert zijn of over goed bij jezelf blijven, over vanuit je kern leven of over essentiële oliën, bel op 06-15639900 of mail veelzijdig@live.com Kom ervoor uit!
Het is de week van de overgang. Als jij vrouw bent en 45 jaar of ouder dan zit je er ook in! Of je dat wilt of niet ;-) Misschien heb jij klachten, net als 80 % van de vrouwen. En misschien heb je nergens last van (die overige 20%). Zelf dacht ik, net als mijn moeder, dat ik niet aan de overgang zou doen! En inmiddels weet ik wel beter. Ook ik ‘doe’ de overgang ;-) En, op mijn eigen manier. Net als elke andere vrouw het precies op haar eigen manier doet. Het thema van deze week van de overgang 2020 is “kom ervoor uit”! En dat sluit haarfijn aan bij mijn missie om er een gemakkelijk bespreekbaar onderwerp van te maken! (In plaats van dat taboegedoe). Zodat we het er met elkaar over kunnen hebben en elke vrouw op de hoogte is dat haar klachten gewoon bij de overgang horen en zij haar eigen plan kan trekken! FutLoosHuilen Weinig energie had ik en ik was zo verdrietig dat ik wel de hele dag en om alles kon huilen. De bank kwam ik nauwelijks af en de doos tissues stond dichtbij. En met een hoofd dat altijd al overuren kan draaien en nu helemaal ‘los’ ging vroeg ik mij af of ik misschien opgenomen moest worden of ik depressief was, een burn-out had, mijn HSP-stuk uit de bocht was gevlogen of als ik even géén oordeel had, “wat is er in hemelsnaam met mij aan de hand”? Burn-out of OverGang Tot er bij een nascholing over burn-out verteld werd dat de klachten van burn-out en de overgang vergelijkbaar zijn. En toen ging er een lampje bij mij aan. Realiseerde ik mij dat ik vrouwen ‘van een zekere leeftijd’ wel altijd de vraag stelde tijdens mijn intakes en eigenlijk geen idee had wat het betekende, die overgang. Net als vroeger ging ik lezen, alles wat los en vast zat. Boeken, internet én praten met vrouwen én mannen. Informatie ophalen en onderzoeken hoe en wat bij mij. Mijn moeder kon ik het helaas niet meer vragen en als ik terugdenk aan de tijd dat zij in de leeftijd van de overgang zat (en zij dus dacht dat zij daar niet aan meedeed), weet ik dat ook zij klachten had. Geen opvliegers, niet nachtzweten. Wel verdrietig, onzeker en angstig. Jemig wat herkenbaar! OvergangBalans En wat een geruststelling, ik was niet depressief, mijn hormonen zijn druk aan het werk om een nieuwe balans te vinden en dat vraagt op alle vlakken in mij om aandacht. En het is dan niet één-twee gefixed! De overgang loopt gemiddeld van je 45e tot aan je 60e. En die hormonen schommelen voortdurend in die periode. We weten dat elke vrouw de overgang op haar eigen manier doet (dus wat jou helpt hoeft niks te doen voor mij & andersom) en dat je daarmee zelf kunt bepalen hoe jij deze transformatie-fase gebruikt. Er is inmiddels ook meer bekend over wat je kan ondersteunen. Je leefstijl, je voedingspatroon, je stress-management, niet-roken en hormonen o.a. ZelfDoen Wat voor mij heel belangrijk was en altijd is, “wat kan ik zelf doen”?! Ik ben opgevoed met allerlei alternatieve manieren en was wars van medicijnen en hormonen! Dus mijn voedingspatroon aangepakt, zorgen voor voldoende beweging, mijn darmflora (die door penicilline vanwege bronchitis in mijn kinderjaren behoorlijk verrot was) de aandacht geven die nodig is, kijken naar wat ik op het gebied van stress kan veranderen en met behulp van verschillende begeleiders de patronen uit mijn kindertijd onderzoeken. En, inmiddels overweeg ik ook hormoontherapie. Omdat ik met alles wat ik al heb aangepast toch nog niet tevreden ben met de resultaten van mijn veranderingen. En omdat ik van een zeer deskundige gynaecologe hoor dat hormoontherapie heel helpend kan zijn ter ondersteuning van de kwaliteit van leven op lange termijn. Geen idee of ik daadwerkelijk die stap ga zetten. Ik lees mij in, stel vragen en onderzoek. Op welke vlakken zou dit mij kunnen helpen? Ik hou je op de hoogte! Hoewel alle “live” geplande activiteiten in de week van de overgang zijn gecanceld kun je natuurlijk wel een kijkje nemen op www.weekvandeovergang.nl omdat sommige activiteiten zijn verplaatst! En misschien heb je behoefte aan contact, een sessie of even sparren. Je kunt bellen op 06-15639900 of mailen naar veelzijdig@live.com Ik lig op de grond met m’n benen omhoog tegen de muur. Ik ken de houding omdat mijn osteopathe die ook aanraad. Mijn ruggengraat kan dan zo lekker krakkend in de grond zakken. Vandaag doen we de savasana aan het einde van de les dus met de benen omhoog. Savasana is trouwens de ”lijkhouding”, het moment aan het einde van de yogales waarbij je op de grond ligt met je lichaam ontspannen zodat je kunt voelen wat de les voor je gedaan heeft. Dus ogen dicht en bijkomen van de les!
LachendeOgen Breng je aandacht naar je ogen en laat ze zacht glimlachen. Braaf doe ik wat de yogajuf vraagt en ik moet meteen lachen. Want mijn ogen zacht laten glimlachen kan blijkbaar alleen als ik mijn mond ook laat lachen. Ergens vraagt mijn hoofd zich nog af of ik ‘t dan wel goed doe en ik laat het én glimlach volop (niks zachts meer aan ;-) met ogen én mond! Voel maar dat de buitenkant van je ogen opkrullen als een zachte glimlach. Daarna begeleid ze de glimlach door mijn hele lijf verder. Laat je schouders glimlachen en je buik en je rug. Laat ze maar net als de glimlach om je mond omhoog krullen! Laat je bovenbenen en je onderbenen en ook je voeten glimlachen. Laat alle cellen in je lichaam glimlachen. Ik geniet enorm van het gevoel in mijn lijf dat zo’n simpele start had bij “laat je ogen glimlachen”. Dat was de kleine beweging die deze LijfLach in gang zette! LachYoga We waren maar met een klein groepje in de yogales. En we lagen ongeveer twee meter uit elkaar. Iemand die met de fiets naar de les kwam en haar neus snoot verontschuldigde zich dat ze altijd haar neus snuit als ze gefietst heeft. Ook zelf merk ik dat ik mij veel bewuster ben als ik mijn keel schraap of moet niezen. Het is een rare tijd en natuurlijk heb ik mij afgevraagd of ik wel naar de les moest gaan. Het effect van de yoga is dat mijn lijf soepel blijft en mijn geest kalm. En deze yogajuf geeft mij altijd een extra boost met haar speelse manier van zijn. Dus was de afweging nu gemakkelijk gemaakt! Het voelt als goed zorgen voor mijzelf en mijn immuunsysteem. En dat lachen, mensen die veel lachen hebben een beter immuunsysteem en zijn daardoor minder vatbaar. Je hersenen maken tijdens het lachen endorfine aan. En endorfine is het gelukshormoon en heeft een kalmerend en pijnstillend effect. YogaBoost Voordat we in savasana gingen deden we deze les veel twists. Altijd goed voor de flexibiliteit in je ruggengraat en heel goed voor detoxing. En dus een fijne ondersteuning voor mijn immuunsysteem. En die houding met de benen omhoog is ook een goeie voor het lymfesysteem* en dus ook voor m’n immuunsysteem! Ik voel de angst om mij heen en ben bewuster wat verder van mijn social media. We volgen het nieuws wel meer dan normaal. Angst in mijn lijf tast mijn weerstand aan. En trouwens, angst zorgt ook voor vernauwing in m’n brein. Als je angst hebt zorgt dat voor stress en als dat lang duurt doet dat iets met het besliscentrum in je brein. Omdat ik van nature goed bekend ben met angst weet ik dat ik extra goed voor mezelf heb te zorgen. En dat doe ik door voldoende te bewegen, water te drinken, te wandelen, extra veel lachmomenten in te bouwen en mijn olietjes ondersteunen mijn lijf en geest om zo gezond mogelijk te zijn en te blijven! En daar hoort dus ook yoga bij. Het is een van de manieren waarmee ik goed in het NU blijf en het voelt alsof dat extra nodig is! Dus fijn ook dat deze yogales is afgestemd op wat er nu in de buitenwereld zo gaande is! Hier&Nu Want omdat alles steeds zo snel veranderd kunnen we ons zorgen maken en de verhalen die ik hoor en lees vind ik ook zorgwekkend. Én we kunnen steeds alleen maar uitgaan van hoe het NU is! En dat is volgens mij ook hetgeen nu gevraagd wordt van mij, van ons. In het NU zijn, kalm blijven en dichtbij jezelf blijven! Voelen hoeveel er gaat veranderen door dit alles en daar met een nieuwsgierige blik in plaats vanuit angst op reageren. Dus, veel met elkaar communiceren en afstemmen en goed zorgen voor zoveel mogelijk gezondheid bij iedereen in mijn gezin en waar mogelijk daarbuiten en het nieuws in de gaten houden. En het bewustzijn dat angst het stresssysteem aanzet en je daarmee dan niet meer helder kunt denken! Ik wens je veel gezondheid, liefde, sterkte en ademruimte voor jou en je geliefden toe! Als je vragen hebt of ondersteuning in deze periode dan kan dat. Via skype (of op andere online manieren) bied ik sessies aan. Je kunt contact opnemen via 06-15639900 of via veelzijdig@live.com *Je lymfesysteem heeft geen eigen ‘pomp’ en dus beweging nodig om te stromen. We gebruiken het om de afvalstoffen af te voeren en dus heel belangrijk om het in beweging te houden. Zo op je rug met je benen omhoog laat het in ieder geval je benen stromen. ImprovisatieLeven
Elke dinsdagavond doe ik mee aan improvisatietheater. Een van mijn wensen voor 2020 was meer spelen en wat vaker m’n hoofd uitzetten. En dat lukt best goed! Want het is ontzettend leuk! Ik lach me een breuk, loop tegen allerlei overtuigingen aan, leer leuke nieuwe vrouwen kennen (waar zijn die mannen?) en ontdek patronen waarvan ik dacht dat ik ze allang achter mij had gelaten. GrondKijker Als HSP-er komen er de hele dag prikkels op mij af. Niet perse meer prikkels dan een ander, alleen ik pik ze allemaal op. En het is behoorlijk vermoeiend om dat allemaal te verwerken. Is iets van mij of van die ander? Moet ik er iets mee of laat ik het voorbijgaan als een wolkje in de lucht? Om bij mezelf te blijven met al die energiëen heb ik als strategie geleerd om goed in mijn lijf te voelen en ook om me soms wat af te sluiten. En dat helpt mij best goed. Dus als we de opdracht krijgen om rond te lopen en naar de horizon te kijken en de andere deelnemers ook mee te nemen in de waarneming dan raak ik behoorlijk in de war. Want hoe blijf ik bij mezelf, hoe hou ik die anderen in de gaten, hoe haal ik nog adem, hoe loop ik dan ook nog rond en hoe heb ik het ook nog een beetje leuk! Het is niet alleen fysiek bezig zijn door het rondlopen in een pittig tempo, het vraagt ook behoorlijk wat van heel mijn zijn! Alleen al de combi van lopen en voortdurend naar de horizon kijken vind ik een uitdaging. Het maakt me nog meer bewust dat ik een GrondKijker ben. Op zich wist ik dat wel maar het voelt best confronterend want wat ik mis ik eigenlijk allemaal door mijn blik vooral op de grond te hebben ;-) HorizonKijker De reden dat je naar de horizon kijkt en de andere deelnemers meeneemt in je waarneming is omdat het improvisatietheater is. Niets staat van te voren vast. En je reageert op elkaar. Enne.. dat reageren gaat natuurlijk niet als ik met mijn ogen op de grond loer. Want dan sluit ik mij toch af en heb ik geen idee wat die anderen doen. Dus HorizonKijken, mijn blik open houden en dan maar schakelen. Dus, voelen hoe is het in mijn lijf, wat zie ik in mijn perifere blik, in een pittig tempo rond lopen, mijn kruin naar de hemel uitgestrekt, uit mijn hoofd blijven. En ademhalen is ook altijd een goed idee! EnergieVoeler En met wat ik zie, voel, hoor en ruik kan ik voelen hoe mijn lijf reageert. En daarin meegaan. Dus ik hoef niks anders te doen dan waar mijn energie gaat. Gewoon doen zoals ik “normaal gesproken” doe. Ik hoef niks te spelen (anders dan gewoon lekker spelen en doen wat er opkomt), me anders voor te doen óf iets te bedenken. Juist niet!! En dat voelt onverwachts. Ik dacht altijd dat theater ging over mij anders voordoen dan ik ben, over een rol spelen. En daar voelde ik dan altijd weerstand bij. Maar dit, dit voelt precies zoals ik nu ben, gewoon wie ik ben en dus heel vrij, zo vrij! Daar mag en kan ik werkelijk spelen en ja hoor, soms nog gewoon in mijn hoofd want die kan ik gemakkelijk ;-). En dan weer terug in het nu, terug naar die improvisatiestand! Ontdekken wat er nog meer in mij zit! En waar mijn fantasie mij brengt! En dus doe ik de volgende ronde heel graag weer mee! En al dit spelen heeft natuurlijk ook gewoon met het werk wat ik doe te maken. Vrij zijn, doen waarvoor ik & jij hier zijn gekomen, dat je in die “stand” terug kunt keren, dat is mijn missie! Wil jij daar ook meer van, bel op 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com Waar ben je trots op?
Waar ben je dankbaar voor? Wat laat je op de laatste dag van 2019 achter op de mat? Deze vragen stelde de yogajuf op 31 december en hoewel ik in de eerste week van de kerstvakantie vooral moe was en nergens over na kon denken kwamen de antwoorden nu meteen! Ik moest trouwens wel eerst even langs de hobbel voor het verschil tussen trots op en dankbaar voor! En ja, daar kwamen uiteindelijk echt verschillende antwoorden op! Trots ben ik op het feit dat ik zoveel stappen heb gezet het afgelopen jaar in beter en dichter bij mijzelf te blijven. En bij mijn eigen verlangen(s). Wat wil ik? Hoe wil ik het? Dit zijn vragen die ik mijzelf veel heb gesteld de afgelopen periode en het brengt mij veel. En trots ben ik ook op dat ik minder snel boos ben. Omdat ik door bovenstaande vragen mijn grenzen helderder heb, gaan anderen ook niet snel meer over mijn grenzen en als er iets gebeurt kan ik heel goed in mijn lijf voelen waar dat zit en ernaar toe ademen. Daarmee hoef ik niet meteen te reageren en word ik minder snel boos. Puber twee moest trouwens erg lachen om deze waarneming. Hij heeft er een ander beeld bij merkte hij fijntjes op ;-) En waar ben ik dankbaar voor? Voor mijn en onze gezondheid, voor het feit dat we het goed hebben. Ik ben dankbaar voor de inspirerende mensen om mij heen, voor mijn lieve familie, voor lieve vriendinnen en vrienden. Dankbaar voor mijn fijne werkplek, het mooie werk dat ik mag en kan doen, voor leuke klanten, voor veelzijdig werk, voor leuke trainingen en workshops, voor mooie coachingssessies, voor de zon, de prachtige kerstboom in de binnentuin, de gezellige lichtjes, leuke buurtjes, voor de ochtendzon, voor een lekkere bak koffie, voor leuke samenwerkingsverbanden, dat ik weer zo veel vaker doorslaap, voor diepgang in gesprekken en ik kan nog wel even doorgaan. Zon enorme dankbaarheidsriedel maakte ik ooit mee tijdens een opstellingendag. Super inspirerend en wat een openbaring! Om dankbaar te zijn voor heel veel dingen in een keer! Hoe dankbaar ben jij? En waar helpt het jou bij? Wil je voelen wat het jou brengt, neem contact op via telefoon 06-15639900 of mail op veelzijdig@live.com Voor de week van de werkstress wilde ik iets posten op LinkedIn en Facebook en ik ploeg door mijn blogs. De blog van januari 2018 lijkt geschikt en ik schrik mij een hoedje. Deze had ik ook nú kunnen schrijven! Herkenbaar en hetzelfde patroon!
Want doordat ik weer zoveel beter in mijn energie zit kan ik ook weer heel veel leuke dingen doen, op werkvlak en privé. En zoals eerder al beschreven in een blog heb ik de afgelopen periode mijn veelzijdigheid “to the max” geleefd! En dat er daarmee werk aan de winkel voor en aan mijzelf is, is mij nu dubbel en dwars duidelijk. Dus ik herplaats nu die eerdere blog en ga mijn patroon doorbreken. Hoe, dat lees je vast over een tijdje weer in een blog of gewoon als we elkaar ontmoeten, dan kan ik het je vertellen ;-) Ervaring Ik voelde mij overweldigd. Merkte het in mijn lijf en vooral ook in mijn reacties. Mijn lontje was iets te kort geworden. Concentreren op wat kindlief zei viel niet mee. En ik had ook moeite met het overzicht houden. Mijn activitytracker (alsof dat nog nodig was, ik kon het ook luid en duidelijk voelen) liet zien dat mijn hartslag te snel was geworden en mijn stresslevel te hoog. Zo snel kan het dus gaan. Allemaal superleuke projecten, ik geniet van de energie die dat geeft. Ik voel mij uitgedaagd in de nieuwe vorm van samenwerken met andere vrouwen op een onderwerp waar mijn hart ligt. Daarnaast klanten die alvast voor volgend jaar een training boeken. Een korte coachingsklus op de grens tussen mijn coach- en OR-trainerswerk. Hier nog even dit, daar nog even dat. Het is dubbel genieten nu mijn energie het weer toelaat! Verder leuke eindejaar afspraken met collega’s en vriendinnen. Wat wil een mens nog meer? En toch, ik maakte mij ook zorgen. Hoe krijg ik dat in godsnaam allemaal af? Wat moet er nu? En wat kan later. Toch nog maar even ‘s avonds aan de slag. Ook al was ik eigenlijk moe. En ook, kerst en nieuwjaar op komst. Dat vind ik leuk en ook gedoe. Wat, waar en met wie? Waar ik nog het allermeeste van schrok is hoe snel ik terug kan zijn bij een uitputtingsslag met mijzelf. En hoe ik mijzelf kan sluiten voor al mijn hulpbronnen. Wandelen, een knuffel van lief zodat ik mijzelf even kan reguleren, een yogales of een lekker maaltje koken, dansen op lekkere muziek of gewoon ff op de bank mijmeren. Naast dat ik zo snel weer op een hoog stressniveau zat ben ik dankbaar dat ik er zoveel van af weet. En in de rust van kerstdagen (ik hoefde niet veel te doen) kon ik helemaal in het moment aanwezig zijn. Genieten van de lieve mensen om mij heen en de goeie zorgen waarmee zij zich ontfermden over het eten. Al mijn plannetjes van onafgemaakte (werk)zaken, die zich natuurlijk wel steeds opnieuw aandienden, heb ik naast me neergelegd. Dus zelfs als ik al van de bank was opgestaan om iets op te ruimen in mijn werkkamer of een administratief klusje te klaren of klanten mijn nieuwjaarswens te sturen. Dan ging ik weer zitten. Soms schreef ik het op mijn lijstje. Om vandaag (mijn eerste werkdag van het nieuwe jaar) te beoordelen of ik dat nog ga doen. Ik heb goed geslapen, lekker gesport, fijne tijd met vrienden en familie gehad, regelmatig gewandeld en veel van het samenzijn met mijn gezin genoten (wat een rijkdom, die pubers!!). Een beetje wijzer ben ik gisteren weer begonnen met mediteren. In het vertrouwen dat ik de signalen van mijn lijf eerder oppik én ernaar luister! Genoeg te lezen over goede voornemens of een verandering in je leven aanbrengen zo bij de start van het nieuwe jaar. Behalve dat ik een wake-up call heb gekregen weet ik ook dat grote veranderingen in deze situatie niet gaan helpen. De belangrijkste tip die ik kan meegeven gaat over je brein en met name je amygdala. De amygdala reageert op gevaar. Als de amygdala merkt dat je ‘moet’ vechten of vluchten slaat het alarm. En als er een verandering dreigt, schakelt het bepaalde functies uit. Zoals bv nadenken, want nadenken heb je ff niet nodig als je moet vechten of vluchten. Je maakt dan gebruik van gedrag dat al ingesleten is. En dan is het dus lastig om nieuw gedrag of een andere verandering aan te brengen. Dus, onder de radar van de amygdala blijven en met kleine stapjes veranderingen doorvoeren. Dan blijft de amygdala kalm en schakelt je moederboard niet over naar je zoogdierenbrein*. En als je die kleine stapjes dan vaak genoeg herhaald (42 dagen*) hebt van de verandering die je zo graag wilt, is dat het nieuwe patroon geworden. En kan je, als je amygdala alarm slaat, terugvallen op dit nieuwe ingesleten patroon;-) * uit De levenscode, over het geheim van vitaal oud worden van Albert Sonnevelt Hoe ga jij om met stress? Voor mij is kennis, voelen in mijn lijf en weten ‘wat werkt voor mij’ hééél belangrijk. Wil jij het voor jezelf uitzoeken? Bel mij op 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com |
Welkom!Hoi, Ik ben Angélique! Ik ben dol op persoonlijke ontwikkeling, nieuwsgierig naar verandering en sta graag stil bij de dingen die goed zijn en kloppen. Ik blog regelmatig over dingen die mij bezighouden in mijn werk en privé. Categories |