 BosBaden voor Introverties tijdens de IedereenIsThuisMaanden
Pagina’s vol heb ik geschreven over deze periode van lockdown. Over het golven van mijn gevoelen, over waar ik denk dat deze periode mij & de wereld bij helpt en over welke angsten en stressgevoelens er bij mij en anderen zijn. Over voor- en nadelen, over ons gezin en de lief-en om ons heen. Elke maand post ik een blog op mijn website en zo schrijf ik. In vlagen en stukjes. Vaak schrijf ik een halve blog als ik aan het wakker worden ben. Grappig en ook onhandig want als ik dan achter mijn scherm zit weet ik niet meer precies hoe die mooie zin was of wat nou eigenlijk de kern was van wat ik wilde zeggen (terwijl dat in mijn halfslaap echt heel helder was). En alle stukjes over COVID-19 van de afgelopen tijd voelen inmiddels alweer achterhaald. AlleenWandeling Op Instagram post ik (tot bijna vervelens toe) foto’s van mijn dagelijkse alleenwandeling in “mijn” bos. Een bos dat ik altijd te klein vond om er echt doorheen te lopen. Dat bos was begin maart nog kaal en inmiddels bloeit & groeit het in een fantastische overvloed (abundance vind ik echt een prachtig woord) en de vogels verwelkomen mij altijd met hun gefluit. BosBaden Zij had interesse in de essentiële olietjes en ze had er een mooi boek over gelezen. Shinrin Yoku*, bosbaden. Bosbaden is uitgebreid onderzocht in Japan en aanbevolen door het ministerie van volksgezondheid. Ik mocht haar boek lenen en zij kreeg een proefje van de olie. Heel interessant om te lezen hoe dat in het bos werkt en dat je eigenlijk door een wolk van essentiële olie wandelt (je kunt het vooral ruiken als het net geregend heeft). En hoe helend dat is en gezond voor de mens. Elke keer als ik nu het bos in wandel voel ik mij een BosBader. *Shinrin Yoku, Dr. Qing Li Door tijd door te brengen tussen bomen en planten (en dat kan ook al door meer kamerplanten in huis te nemen of essentiële oliën (joepie) te verstuiven) kun je je bloeddruk verlagen, stress verlichten, meer energie krijgen en je immuunsysteem versterken. Introvert Over introversie bestaan veel misverstanden, ze zijn verlegen, er komt weinig uit en je moet ze maar niet op je werkvloer hebben want ze vertragen alles doordat ze eerst erover na moeten denken. De wereld is gedreven door extraverten en als je niet voldoet aan die norm vindt men daar van alles van. En niks ten nadele van de extraverte mens, ik geloof in balans en dat organisaties en gezinnen baat hebben bij een mix van beide. Ik ben blij dat ik introvert ben én ik werd daar pas echt blij van toen ik snapte hoe dat bij mij werkte (tijdens mijn NLP-opleiding). Een groot deel van mijn innerlijke dialoog bleek gebaseerd op het niet oké voelen en vinden van dit stuk van mij. Dat was trouwens behoorlijk maatschappij-gedreven was. “Trut, zeg ook eens iets,” zei ik regelmatig tegen mijzelf als ik in een team of groep was, op een feestje of een teamtraining die ik gaf. Niet echt helpende taal om deel te gaan nemen aan een gesprek of er een te starten. Het verschil tussen introverten en extraverten zit ‘m onder andere in dat een introvert** energie opdoet in zijn eentje en een extravert energie opdoet in het gezelschap van anderen. Inmiddels weet ik dat als ik genoeg tijd heb met mijzelf en opgeladen ben, dan start ik met veel plezier een gesprek. Ook heeft het ouder worden hier voor mij meer ruimte in aangebracht. Dus inmiddels is mijn interne dialoog een heel stuk vriendelijker en herken ik het signaal als ik tijd alleen nodig heb. **Hokjes zijn niet fijn en vaak wel helpend om iets over jezelf te ontdekken heb ik ervaren. Bijvoorbeeld toen ik ontdekte dat ik HSP (hoogsensitief) was. Het heeft mij geholpen om mijn eigen gebruiksaanwijzing op dit vlak te ontcijferen. IntrovertBosBaden Dus dat iedereen in mijn gezin de afgelopen periode elke dag én de hele dag thuis is deed iets met mijn mogelijkheid om op te laden. En hoe lief ik ze ook vind, ik ben zo geneigd om af te stemmen dat dat niet gezond is voor mij. Het alleen-wandelen in het bos heeft mij dus gered in deze periode. Daar laad ik op aan de bomen en de vogels en het alleen-zijn en kan ik precies op mijn manier en in mijn tempo, afgestemd op mijzelf, mijn dag starten. En ik ben van plan om het erin te houden. Dat zal vast niet helemaal lukken en ach, wat is een halfuurtje per dag! Wil jij meer weten over introvert of extravert zijn of over goed bij jezelf blijven, over vanuit je kern leven of over essentiële oliën, bel op 06-15639900 of mail veelzijdig@live.com
0 Reacties
 Kom ervoor uit!
Het is de week van de overgang. Als jij vrouw bent en 45 jaar of ouder dan zit je er ook in! Of je dat wilt of niet ;-) Misschien heb jij klachten, net als 80 % van de vrouwen. En misschien heb je nergens last van (die overige 20%). Zelf dacht ik, net als mijn moeder, dat ik niet aan de overgang zou doen! En inmiddels weet ik wel beter. Ook ik ‘doe’ de overgang ;-) En, op mijn eigen manier. Net als elke andere vrouw het precies op haar eigen manier doet. Het thema van deze week van de overgang 2020 is “kom ervoor uit”! En dat sluit haarfijn aan bij mijn missie om er een gemakkelijk bespreekbaar onderwerp van te maken! (In plaats van dat taboegedoe). Zodat we het er met elkaar over kunnen hebben en elke vrouw op de hoogte is dat haar klachten gewoon bij de overgang horen en zij haar eigen plan kan trekken! FutLoosHuilen Weinig energie had ik en ik was zo verdrietig dat ik wel de hele dag en om alles kon huilen. De bank kwam ik nauwelijks af en de doos tissues stond dichtbij. En met een hoofd dat altijd al overuren kan draaien en nu helemaal ‘los’ ging vroeg ik mij af of ik misschien opgenomen moest worden of ik depressief was, een burn-out had, mijn HSP-stuk uit de bocht was gevlogen of als ik even géén oordeel had, “wat is er in hemelsnaam met mij aan de hand”? Burn-out of OverGang Tot er bij een nascholing over burn-out verteld werd dat de klachten van burn-out en de overgang vergelijkbaar zijn. En toen ging er een lampje bij mij aan. Realiseerde ik mij dat ik vrouwen ‘van een zekere leeftijd’ wel altijd de vraag stelde tijdens mijn intakes en eigenlijk geen idee had wat het betekende, die overgang. Net als vroeger ging ik lezen, alles wat los en vast zat. Boeken, internet én praten met vrouwen én mannen. Informatie ophalen en onderzoeken hoe en wat bij mij. Mijn moeder kon ik het helaas niet meer vragen en als ik terugdenk aan de tijd dat zij in de leeftijd van de overgang zat (en zij dus dacht dat zij daar niet aan meedeed), weet ik dat ook zij klachten had. Geen opvliegers, niet nachtzweten. Wel verdrietig, onzeker en angstig. Jemig wat herkenbaar! OvergangBalans En wat een geruststelling, ik was niet depressief, mijn hormonen zijn druk aan het werk om een nieuwe balans te vinden en dat vraagt op alle vlakken in mij om aandacht. En het is dan niet één-twee gefixed! De overgang loopt gemiddeld van je 45e tot aan je 60e. En die hormonen schommelen voortdurend in die periode. We weten dat elke vrouw de overgang op haar eigen manier doet (dus wat jou helpt hoeft niks te doen voor mij & andersom) en dat je daarmee zelf kunt bepalen hoe jij deze transformatie-fase gebruikt. Er is inmiddels ook meer bekend over wat je kan ondersteunen. Je leefstijl, je voedingspatroon, je stress-management, niet-roken en hormonen o.a. ZelfDoen Wat voor mij heel belangrijk was en altijd is, “wat kan ik zelf doen”?! Ik ben opgevoed met allerlei alternatieve manieren en was wars van medicijnen en hormonen! Dus mijn voedingspatroon aangepakt, zorgen voor voldoende beweging, mijn darmflora (die door penicilline vanwege bronchitis in mijn kinderjaren behoorlijk verrot was) de aandacht geven die nodig is, kijken naar wat ik op het gebied van stress kan veranderen en met behulp van verschillende begeleiders de patronen uit mijn kindertijd onderzoeken. En, inmiddels overweeg ik ook hormoontherapie. Omdat ik met alles wat ik al heb aangepast toch nog niet tevreden ben met de resultaten van mijn veranderingen. En omdat ik van een zeer deskundige gynaecologe hoor dat hormoontherapie heel helpend kan zijn ter ondersteuning van de kwaliteit van leven op lange termijn. Geen idee of ik daadwerkelijk die stap ga zetten. Ik lees mij in, stel vragen en onderzoek. Op welke vlakken zou dit mij kunnen helpen? Ik hou je op de hoogte! Hoewel alle “live” geplande activiteiten in de week van de overgang zijn gecanceld kun je natuurlijk wel een kijkje nemen op www.weekvandeovergang.nl omdat sommige activiteiten zijn verplaatst! En misschien heb je behoefte aan contact, een sessie of even sparren. Je kunt bellen op 06-15639900 of mailen naar veelzijdig@live.com  Ik lig op de grond met m’n benen omhoog tegen de muur. Ik ken de houding omdat mijn osteopathe die ook aanraad. Mijn ruggengraat kan dan zo lekker krakkend in de grond zakken. Vandaag doen we de savasana aan het einde van de les dus met de benen omhoog. Savasana is trouwens de ”lijkhouding”, het moment aan het einde van de yogales waarbij je op de grond ligt met je lichaam ontspannen zodat je kunt voelen wat de les voor je gedaan heeft. Dus ogen dicht en bijkomen van de les!
LachendeOgen Breng je aandacht naar je ogen en laat ze zacht glimlachen. Braaf doe ik wat de yogajuf vraagt en ik moet meteen lachen. Want mijn ogen zacht laten glimlachen kan blijkbaar alleen als ik mijn mond ook laat lachen. Ergens vraagt mijn hoofd zich nog af of ik ‘t dan wel goed doe en ik laat het én glimlach volop (niks zachts meer aan ;-) met ogen én mond! Voel maar dat de buitenkant van je ogen opkrullen als een zachte glimlach. Daarna begeleid ze de glimlach door mijn hele lijf verder. Laat je schouders glimlachen en je buik en je rug. Laat ze maar net als de glimlach om je mond omhoog krullen! Laat je bovenbenen en je onderbenen en ook je voeten glimlachen. Laat alle cellen in je lichaam glimlachen. Ik geniet enorm van het gevoel in mijn lijf dat zo’n simpele start had bij “laat je ogen glimlachen”. Dat was de kleine beweging die deze LijfLach in gang zette! LachYoga We waren maar met een klein groepje in de yogales. En we lagen ongeveer twee meter uit elkaar. Iemand die met de fiets naar de les kwam en haar neus snoot verontschuldigde zich dat ze altijd haar neus snuit als ze gefietst heeft. Ook zelf merk ik dat ik mij veel bewuster ben als ik mijn keel schraap of moet niezen. Het is een rare tijd en natuurlijk heb ik mij afgevraagd of ik wel naar de les moest gaan. Het effect van de yoga is dat mijn lijf soepel blijft en mijn geest kalm. En deze yogajuf geeft mij altijd een extra boost met haar speelse manier van zijn. Dus was de afweging nu gemakkelijk gemaakt! Het voelt als goed zorgen voor mijzelf en mijn immuunsysteem. En dat lachen, mensen die veel lachen hebben een beter immuunsysteem en zijn daardoor minder vatbaar. Je hersenen maken tijdens het lachen endorfine aan. En endorfine is het gelukshormoon en heeft een kalmerend en pijnstillend effect. YogaBoost Voordat we in savasana gingen deden we deze les veel twists. Altijd goed voor de flexibiliteit in je ruggengraat en heel goed voor detoxing. En dus een fijne ondersteuning voor mijn immuunsysteem. En die houding met de benen omhoog is ook een goeie voor het lymfesysteem* en dus ook voor m’n immuunsysteem! Ik voel de angst om mij heen en ben bewuster wat verder van mijn social media. We volgen het nieuws wel meer dan normaal. Angst in mijn lijf tast mijn weerstand aan. En trouwens, angst zorgt ook voor vernauwing in m’n brein. Als je angst hebt zorgt dat voor stress en als dat lang duurt doet dat iets met het besliscentrum in je brein. Omdat ik van nature goed bekend ben met angst weet ik dat ik extra goed voor mezelf heb te zorgen. En dat doe ik door voldoende te bewegen, water te drinken, te wandelen, extra veel lachmomenten in te bouwen en mijn olietjes ondersteunen mijn lijf en geest om zo gezond mogelijk te zijn en te blijven! En daar hoort dus ook yoga bij. Het is een van de manieren waarmee ik goed in het NU blijf en het voelt alsof dat extra nodig is! Dus fijn ook dat deze yogales is afgestemd op wat er nu in de buitenwereld zo gaande is! Hier&Nu Want omdat alles steeds zo snel veranderd kunnen we ons zorgen maken en de verhalen die ik hoor en lees vind ik ook zorgwekkend. Én we kunnen steeds alleen maar uitgaan van hoe het NU is! En dat is volgens mij ook hetgeen nu gevraagd wordt van mij, van ons. In het NU zijn, kalm blijven en dichtbij jezelf blijven! Voelen hoeveel er gaat veranderen door dit alles en daar met een nieuwsgierige blik in plaats vanuit angst op reageren. Dus, veel met elkaar communiceren en afstemmen en goed zorgen voor zoveel mogelijk gezondheid bij iedereen in mijn gezin en waar mogelijk daarbuiten en het nieuws in de gaten houden. En het bewustzijn dat angst het stresssysteem aanzet en je daarmee dan niet meer helder kunt denken! Ik wens je veel gezondheid, liefde, sterkte en ademruimte voor jou en je geliefden toe! Als je vragen hebt of ondersteuning in deze periode dan kan dat. Via skype (of op andere online manieren) bied ik sessies aan. Je kunt contact opnemen via 06-15639900 of via veelzijdig@live.com *Je lymfesysteem heeft geen eigen ‘pomp’ en dus beweging nodig om te stromen. We gebruiken het om de afvalstoffen af te voeren en dus heel belangrijk om het in beweging te houden. Zo op je rug met je benen omhoog laat het in ieder geval je benen stromen.  ImprovisatieLeven
Elke dinsdagavond doe ik mee aan improvisatietheater. Een van mijn wensen voor 2020 was meer spelen en wat vaker m’n hoofd uitzetten. En dat lukt best goed! Want het is ontzettend leuk! Ik lach me een breuk, loop tegen allerlei overtuigingen aan, leer leuke nieuwe vrouwen kennen (waar zijn die mannen?) en ontdek patronen waarvan ik dacht dat ik ze allang achter mij had gelaten. GrondKijker Als HSP-er komen er de hele dag prikkels op mij af. Niet perse meer prikkels dan een ander, alleen ik pik ze allemaal op. En het is behoorlijk vermoeiend om dat allemaal te verwerken. Is iets van mij of van die ander? Moet ik er iets mee of laat ik het voorbijgaan als een wolkje in de lucht? Om bij mezelf te blijven met al die energiëen heb ik als strategie geleerd om goed in mijn lijf te voelen en ook om me soms wat af te sluiten. En dat helpt mij best goed. Dus als we de opdracht krijgen om rond te lopen en naar de horizon te kijken en de andere deelnemers ook mee te nemen in de waarneming dan raak ik behoorlijk in de war. Want hoe blijf ik bij mezelf, hoe hou ik die anderen in de gaten, hoe haal ik nog adem, hoe loop ik dan ook nog rond en hoe heb ik het ook nog een beetje leuk! Het is niet alleen fysiek bezig zijn door het rondlopen in een pittig tempo, het vraagt ook behoorlijk wat van heel mijn zijn! Alleen al de combi van lopen en voortdurend naar de horizon kijken vind ik een uitdaging. Het maakt me nog meer bewust dat ik een GrondKijker ben. Op zich wist ik dat wel maar het voelt best confronterend want wat ik mis ik eigenlijk allemaal door mijn blik vooral op de grond te hebben ;-) HorizonKijker De reden dat je naar de horizon kijkt en de andere deelnemers meeneemt in je waarneming is omdat het improvisatietheater is. Niets staat van te voren vast. En je reageert op elkaar. Enne.. dat reageren gaat natuurlijk niet als ik met mijn ogen op de grond loer. Want dan sluit ik mij toch af en heb ik geen idee wat die anderen doen. Dus HorizonKijken, mijn blik open houden en dan maar schakelen. Dus, voelen hoe is het in mijn lijf, wat zie ik in mijn perifere blik, in een pittig tempo rond lopen, mijn kruin naar de hemel uitgestrekt, uit mijn hoofd blijven. En ademhalen is ook altijd een goed idee! EnergieVoeler En met wat ik zie, voel, hoor en ruik kan ik voelen hoe mijn lijf reageert. En daarin meegaan. Dus ik hoef niks anders te doen dan waar mijn energie gaat. Gewoon doen zoals ik “normaal gesproken” doe. Ik hoef niks te spelen (anders dan gewoon lekker spelen en doen wat er opkomt), me anders voor te doen óf iets te bedenken. Juist niet!! En dat voelt onverwachts. Ik dacht altijd dat theater ging over mij anders voordoen dan ik ben, over een rol spelen. En daar voelde ik dan altijd weerstand bij. Maar dit, dit voelt precies zoals ik nu ben, gewoon wie ik ben en dus heel vrij, zo vrij! Daar mag en kan ik werkelijk spelen en ja hoor, soms nog gewoon in mijn hoofd want die kan ik gemakkelijk ;-). En dan weer terug in het nu, terug naar die improvisatiestand! Ontdekken wat er nog meer in mij zit! En waar mijn fantasie mij brengt! En dus doe ik de volgende ronde heel graag weer mee! En al dit spelen heeft natuurlijk ook gewoon met het werk wat ik doe te maken. Vrij zijn, doen waarvoor ik & jij hier zijn gekomen, dat je in die “stand” terug kunt keren, dat is mijn missie! Wil jij daar ook meer van, bel op 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com  Waar ben je trots op?
Waar ben je dankbaar voor? Wat laat je op de laatste dag van 2019 achter op de mat? Deze vragen stelde de yogajuf op 31 december en hoewel ik in de eerste week van de kerstvakantie vooral moe was en nergens over na kon denken kwamen de antwoorden nu meteen! Ik moest trouwens wel eerst even langs de hobbel voor het verschil tussen trots op en dankbaar voor! En ja, daar kwamen uiteindelijk echt verschillende antwoorden op! Trots ben ik op het feit dat ik zoveel stappen heb gezet het afgelopen jaar in beter en dichter bij mijzelf te blijven. En bij mijn eigen verlangen(s). Wat wil ik? Hoe wil ik het? Dit zijn vragen die ik mijzelf veel heb gesteld de afgelopen periode en het brengt mij veel. En trots ben ik ook op dat ik minder snel boos ben. Omdat ik door bovenstaande vragen mijn grenzen helderder heb, gaan anderen ook niet snel meer over mijn grenzen en als er iets gebeurt kan ik heel goed in mijn lijf voelen waar dat zit en ernaar toe ademen. Daarmee hoef ik niet meteen te reageren en word ik minder snel boos. Puber twee moest trouwens erg lachen om deze waarneming. Hij heeft er een ander beeld bij merkte hij fijntjes op ;-) En waar ben ik dankbaar voor? Voor mijn en onze gezondheid, voor het feit dat we het goed hebben. Ik ben dankbaar voor de inspirerende mensen om mij heen, voor mijn lieve familie, voor lieve vriendinnen en vrienden. Dankbaar voor mijn fijne werkplek, het mooie werk dat ik mag en kan doen, voor leuke klanten, voor veelzijdig werk, voor leuke trainingen en workshops, voor mooie coachingssessies, voor de zon, de prachtige kerstboom in de binnentuin, de gezellige lichtjes, leuke buurtjes, voor de ochtendzon, voor een lekkere bak koffie, voor leuke samenwerkingsverbanden, dat ik weer zo veel vaker doorslaap, voor diepgang in gesprekken en ik kan nog wel even doorgaan. Zon enorme dankbaarheidsriedel maakte ik ooit mee tijdens een opstellingendag. Super inspirerend en wat een openbaring! Om dankbaar te zijn voor heel veel dingen in een keer! Hoe dankbaar ben jij? En waar helpt het jou bij? Wil je voelen wat het jou brengt, neem contact op via telefoon 06-15639900 of mail op veelzijdig@live.com  Voor de week van de werkstress wilde ik iets posten op LinkedIn en Facebook en ik ploeg door mijn blogs. De blog van januari 2018 lijkt geschikt en ik schrik mij een hoedje. Deze had ik ook nú kunnen schrijven! Herkenbaar en hetzelfde patroon!
Want doordat ik weer zoveel beter in mijn energie zit kan ik ook weer heel veel leuke dingen doen, op werkvlak en privé. En zoals eerder al beschreven in een blog heb ik de afgelopen periode mijn veelzijdigheid “to the max” geleefd! En dat er daarmee werk aan de winkel voor en aan mijzelf is, is mij nu dubbel en dwars duidelijk. Dus ik herplaats nu die eerdere blog en ga mijn patroon doorbreken. Hoe, dat lees je vast over een tijdje weer in een blog of gewoon als we elkaar ontmoeten, dan kan ik het je vertellen ;-) Ervaring Ik voelde mij overweldigd. Merkte het in mijn lijf en vooral ook in mijn reacties. Mijn lontje was iets te kort geworden. Concentreren op wat kindlief zei viel niet mee. En ik had ook moeite met het overzicht houden. Mijn activitytracker (alsof dat nog nodig was, ik kon het ook luid en duidelijk voelen) liet zien dat mijn hartslag te snel was geworden en mijn stresslevel te hoog. Zo snel kan het dus gaan. Allemaal superleuke projecten, ik geniet van de energie die dat geeft. Ik voel mij uitgedaagd in de nieuwe vorm van samenwerken met andere vrouwen op een onderwerp waar mijn hart ligt. Daarnaast klanten die alvast voor volgend jaar een training boeken. Een korte coachingsklus op de grens tussen mijn coach- en OR-trainerswerk. Hier nog even dit, daar nog even dat. Het is dubbel genieten nu mijn energie het weer toelaat! Verder leuke eindejaar afspraken met collega’s en vriendinnen. Wat wil een mens nog meer? En toch, ik maakte mij ook zorgen. Hoe krijg ik dat in godsnaam allemaal af? Wat moet er nu? En wat kan later. Toch nog maar even ‘s avonds aan de slag. Ook al was ik eigenlijk moe. En ook, kerst en nieuwjaar op komst. Dat vind ik leuk en ook gedoe. Wat, waar en met wie? Waar ik nog het allermeeste van schrok is hoe snel ik terug kan zijn bij een uitputtingsslag met mijzelf. En hoe ik mijzelf kan sluiten voor al mijn hulpbronnen. Wandelen, een knuffel van lief zodat ik mijzelf even kan reguleren, een yogales of een lekker maaltje koken, dansen op lekkere muziek of gewoon ff op de bank mijmeren. Naast dat ik zo snel weer op een hoog stressniveau zat ben ik dankbaar dat ik er zoveel van af weet. En in de rust van kerstdagen (ik hoefde niet veel te doen) kon ik helemaal in het moment aanwezig zijn. Genieten van de lieve mensen om mij heen en de goeie zorgen waarmee zij zich ontfermden over het eten. Al mijn plannetjes van onafgemaakte (werk)zaken, die zich natuurlijk wel steeds opnieuw aandienden, heb ik naast me neergelegd. Dus zelfs als ik al van de bank was opgestaan om iets op te ruimen in mijn werkkamer of een administratief klusje te klaren of klanten mijn nieuwjaarswens te sturen. Dan ging ik weer zitten. Soms schreef ik het op mijn lijstje. Om vandaag (mijn eerste werkdag van het nieuwe jaar) te beoordelen of ik dat nog ga doen. Ik heb goed geslapen, lekker gesport, fijne tijd met vrienden en familie gehad, regelmatig gewandeld en veel van het samenzijn met mijn gezin genoten (wat een rijkdom, die pubers!!). Een beetje wijzer ben ik gisteren weer begonnen met mediteren. In het vertrouwen dat ik de signalen van mijn lijf eerder oppik én ernaar luister! Genoeg te lezen over goede voornemens of een verandering in je leven aanbrengen zo bij de start van het nieuwe jaar. Behalve dat ik een wake-up call heb gekregen weet ik ook dat grote veranderingen in deze situatie niet gaan helpen. De belangrijkste tip die ik kan meegeven gaat over je brein en met name je amygdala. De amygdala reageert op gevaar. Als de amygdala merkt dat je ‘moet’ vechten of vluchten slaat het alarm. En als er een verandering dreigt, schakelt het bepaalde functies uit. Zoals bv nadenken, want nadenken heb je ff niet nodig als je moet vechten of vluchten. Je maakt dan gebruik van gedrag dat al ingesleten is. En dan is het dus lastig om nieuw gedrag of een andere verandering aan te brengen. Dus, onder de radar van de amygdala blijven en met kleine stapjes veranderingen doorvoeren. Dan blijft de amygdala kalm en schakelt je moederboard niet over naar je zoogdierenbrein*. En als je die kleine stapjes dan vaak genoeg herhaald (42 dagen*) hebt van de verandering die je zo graag wilt, is dat het nieuwe patroon geworden. En kan je, als je amygdala alarm slaat, terugvallen op dit nieuwe ingesleten patroon;-) * uit De levenscode, over het geheim van vitaal oud worden van Albert Sonnevelt Hoe ga jij om met stress? Voor mij is kennis, voelen in mijn lijf en weten ‘wat werkt voor mij’ hééél belangrijk. Wil jij het voor jezelf uitzoeken? Bel mij op 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com  Het is al bijna eind oktober en ik kom langzaam bij van de afgelopen drukke periode. Ik heb superleuke dingen gedaan en kan wel zeggen dat ik mijn veelzijdigheid tot de max heb geleefd! Dat veelzijdige strekt zich uit van het geven van medezeggenschapstrainingen, het schrijven van een artikel voor een vakblad voor ondernemingsraden over ‘de overgang en de duurzame inzetbaarheid van vrouwen en de rol van OR-en daarbij’. Tot aan individuele coaching, diverse workshops over de overgang voor vrouwen en samen met een team een prachtige training op het gebied van persoonlijke ontwikkeling geven, cliënten op de tafel voor oliebehandelingen en reflexintegratie tot aan een workshop handmassage geven! Echt wel Veelzijdig dus!
En ik moet een beetje lachen om mijzelf want eerder schreef ik dat ik niet wilde kiezen. En ik vind ook alles leuk en doe het allemaal met heel mijn hart! En toch, zoveel veelzijdigheid is niet bij te houden! Best knap gedaan dus van mijzelf, dat ik mijn veelzijdigheid zo volledig leef dat ik wel moet kiezen of ik ga eraan onderdoor! Aan en in mijn lijf kan ik het vooral voelen. Ik heb last van nek en schouders en als ik heel kort even pauzeer voel ik dat mijn spieren steeds strakgespannen staan. En dat ik er naartoe kan ademen wat ik wil, ontspannen lukt gewoon niet. Die veelzijdigheid gaat natuurlijk niet alleen maar over de uitvoering, die training, die workshop, die behandeling bij mij op de tafel. Er zit ook achter de schermen geregel, voorbereiding, administratief werk en meer aan vast. En daarmee blijft mijn hoofd óók op hol. Dus lig ik wakker, dan zijn er meteen lijstjes en to-do’s. Soms helpen mijn ademhalingsoefeningen wel om weer in slaap te vallen en soms ook niet. Een keuze maken dus, nu ik goed gevoeld heb dat ik niet alles tegelijk kan! En dat valt niet mee. Want waar ligt nu mijn kern! Waar word ik het allergelukkigst en wat heb ik echt te brengen in de wereld, NU? Ik vertel mijzelf nog maar eens dat kiezen echt niks zegt over het feit dat wat ik eerder deed, dat ik dat niet ook met mijn hart en ziel heb gedaan. Het is alleen tijd om nog dieper in mijn hartsverlangen te duiken. En ja, als ik zo druk ben als de afgelopen tijd kan ik zeker niet duiken en ook niet kiezen. Nu een keuze maken zegt trouwens ook niets over de toekomst. Het zegt vooral iets over hoe het NU voor mij is. Met al deze informatie doe ik mijn best om het wat minder zwaar te maken. EN ja, ik ben trouwens ook nog een weegschaal, ik wik en ik weeg en wil altijd graag in harmonie balanceren. Komend jaar wil ik graag anderen ondersteunen om in het HIER & NU hun hartsverlangen te kunnen leven. En alleen in het nu kun je veranderen. Dus niet in het verleden of in de toekomst. En om in het NU te zijn kun je heel goed gebruikmaken van je lichaam. Je lijf is namelijk altijd in het NU. En door te voelen en lichaamsbesef te ontwikkelen kun je steeds terugkeren naar dit moment. En als je hier bent kun je voelen wat jouw hartsverlangen is. En als je voelt en weet wat dat is kun je stappen zetten om het te leven! Ik leefde zelf veel vanuit mijn hoofd en ben via mijn eigen lichaamsbesef steeds beter in staat om keuzes te maken in mijn leven die bij míjn “purpose” horen. De reden dat ik hier op aarde ben. Dat wat ik hier te brengen heb! En dat wens ik anderen ook toe. Dus heb je wat uit te zoeken, iets te onderzoeken en denk je dat je dat met je hoofd kunt regelen? Laat je verrassen! Laat je door je eigen lijf-wijsheid verrassen. Want écht je lijf geeft zoveel signalen af! Hoe gaaf zou het zijn als je daarnaar zou gaan luisteren? Kom bij mij op de tafel en ik ondersteun je graag in het opnieuw verbinden met die wijsheid. Voel je welkom! Op mijn tafel en vooral bij jezelf!! Bel naar 06-15639900 of mail naar veelzijdig@live.com  Ondernemingsraden
Al jaren ben ik trainer en adviseur voor ondernemingsraden. Mooi en veelzijdig werk waarbij zowel inhoudelijke kennis van de verschillende onderwerpen alsook de ervaring met de verschillen processen en procedures die spelen tijdens de training, belangrijk zijn. Het is werk waarin ik mij jarenlang heb kunnen ontwikkelen tot de trainer & de mens die ik nu ben. Op veel plekken werd het vak van OR-trainer afgedaan alsof het niet echt training-geven is. Dat heb ik altijd lastig gevonden omdat het net leek alsof het daarmee dus niet een echt vak was. En elk OR-trainer en ook OR-leden weten wel anders! Inmiddels heb ik zoveel ervaring en ben ik mij bewuster van wat een geweldige & veelzijdige tak van sport dit is, dat dit soort opmerkingen mij niet meer raken zoals vroeger. Het mooie van dit werk is dat je een aantal jaar (vaak meerdere zittingsperioden) met een groep mee mag “lopen” en daarmee leer ik de organisatie en de OR-leden goed kennen. Daarmee kan ik hen nóg beter begeleiden en inspelen op wat er voor hen belangrijk is. En daarnaast sluit het naadloos aan op mijn veelzijdigheid. Want natuurlijk is inhoudelijke kennis belangrijk voor deze taakgerichte groepen. Dat is vaak ook het eerste waar zij zich op richten. Mijn taak is het om hen ook bewust te maken dat andere dingen ook belangrijk zijn. Hoe is het groepsproces, wat is de sfeer in het team, hoe is de relatie met de bestuurder en hoe is het contact met de achterban? Procesgerichte zaken dus. En daarnaast is ook aandacht voor de procedure belangrijk, welke afspraken hebben jullie met elkaar gemaakt, hoe is de taakverdeling. Oh, en is er überhaupt een taakverdeling of zijn jullie zo’n OR waarbij slechts een aantal van de leden het werk verrichten? Mijn missie die onder dit werk ligt is dat ik het fantastisch vind om mee te mogen lopen met mensen die in het OR-werk hele andere dingen ontdekken en leren over zichzelf dan wat ze als hun eigen vak in de organisatie uitoefenen! Deze ont-wikkeling, die voor ieder mens weer anders is voor een klein stukje mee te mogen begeleiden. Dat is waar ik het voor doe! Ook omdat ik weet dat organisaties beter functioneren als medewerkers dichtbij zichzelf kunnen blijven, weten waarvoor ze op aarde zijn en dat kunnen leven. Ook in hun werk! En ik geloof echt dat de wereld een betere plek wordt als steeds meer mensen dat mogen en kunnen doen. In alle facetten van hun leven. Coaching In mijn coachpraktijk werk ik veel met vrouwen in de overgang. Mijn missie daarbij is om te zorgen dat elke vrouw (en de mannen en vrouwen om haar heen) vanaf 45 jaar weet dat ze in de overgang komt! Zelf heb ik nogal een traject af moeten leggen om te snappen dat ik in de overgang ben. Het is géén ziekte, het is gewoon een fase waar je doorheen gaat. Die fase kan trouwens wel een jaar of tien duren dus handig als je weet wat je te wachten staat én hoopvol, het gaat voorbij! Het is een fase waarin je zorghormoon vermindert en je minder zin hebt om te zorgen voor de lief-en om je heen. En door de veranderingen in je hormonen kun je voelen dat je meer actie en daadkracht in je hebt (iets met testosteron;-). Een fase waarin je je kunt bezinnen op je toekomst! Met inmiddels 1,8 miljoen vrouwen in deze leeftijdsgroep in Nederland zijn dat ook veel vrouwen die werken. Ongeveer een derde van het ziekteverzuim in deze groep kan mogelijk gelinkt worden aan de overgang. Als je niet weet wat er met je aan de hand is kun je ook geen gerichte actie ondernemen. VerrassendeSamenkomst En omdat ik dus zowel ondernemingsraden train en begeleid én vrouwen in de overgang begeleid heb ik deze delen samengebracht! Ondernemingsraden, jullie hebben een belangrijke taak als het gaat om invloed op dit beleid uit te oefenen! Duurzame inzetbaarheid voor alle medewerkers is een belangrijk onderwerp! Pak je rol als het gaat om dit onderwerp. Zorg dat er beleid komt voor vrouwen in deze levensfase. Daarmee behouden we de deskundigheid en ervaring van deze groep voor de organisatie. Wil je weten wat ik voor jullie organisatie kan betekenen als het gaat om duurzame inzetbaarheid voor vrouwen in de overgang. Heb je interesse in een persoonlijk gesprek of wil je meer informatie over de workshop, bel 06-15639900 of mail veelzijdig@live.com Zie ook het artikel wat ik schreef hierover: https://www.ornet.nl/blog/2019/09/30/de-overgang-moet-op-agenda-duurzame-inzetbaarheid/  Kiezen is verliezen, deze tekst gaat de laatste dagen steeds door mijn hoofd. En het lukt mij niet om hem anders te verwoorden (wat meer oplossingsgericht ;-). Geen idee van wie ik ‘m heb. Hij zit in ieder geval in mijn hoofd sinds ik naar de podcast van Oprah met Edith Eva Eger luisterde. Zij schreef haar boek “De keuze” en dat boek komt via verschillende wegen op mijn pad. En ik herken het heel erg, kiezen is verliezen. Ik wil niet verliezen! Nou ja, in een spelletje maakt het mij meestal niet zoveel uit. Maar iemandliefs verliezen, een klant verliezen, mijn aandacht verliezen, mijn veelzijdigheid verliezen, een discussie verliezen. Ik wil het niet. Ik blijf erbij weg en ik ga er niet aan!
NietWaar! En natuurlijk is dat niet waar! Natuurlijk maak ik óók keuzes. Ik ben een weegschaal van sterrenbeeld en mijn keuzes zijn weloverwogen, doordacht, met focus op wat ik belangrijk vind. Óf, halsoverkop, sneller dan mijn hersens kunnen, stort ik mijzelf op één van de mogelijkheden. Beide strategieën heb ik in mij. ‘Wat ben je toch onzeker’ kreeg ik wel eens te horen, als ik bezig was een keuze te maken. Ik voelde dan altijd enige verbazing bij mijzelf want de onzekerheid die mij verweten werd klonk niet positief. Terwijl ik een grote kracht in mijn onzekerheid zie en ervaar. Die onzekerheid zorgt er altijd voor dat ik eerst goed voel en op een rij zet wat er voor mij belangrijk is bij het maken van de keuze. En als je een beetje van mij weet dan is het “bij mijzelf blijven” soms een uitdaging. Dus snap ik de negatieve klank niet zo goed bij deze benoemde onzekerheid. Ik ervaar het juist als heel prettig en belangrijk! En dus heb ik het gevoel dat ik heel goed keuzes kan maken en dat ook doe! WelWaar! Ik hou niet van confrontatie, ik hou wél van harmonie en rust. En het is wel waar, ik blijf liever bij lastige keuzes weg. Vroeger paste ik mij daarvoor aan. Het is allemaal prima, kies jij maar, wat wil jij? Ik maakte de keuze niet en voelde mij daardoor niet verantwoordelijk voor en soms ook niet betrokken bij het resultaat. Inmiddels stel ik mijzelf steeds vaker de vraag ‘hoe wil ik het eigenlijk?’ en breng ik dat ook in. Fijn om daarmee meer en meer te krijgen wat & hoe ik het wil en ben ik nauw betrokken bij het uiteindelijke resultaat! Maar goed, dit is als ik wel een keuze maak. Want als het gaat om mijn business zei iemand laatst, je doet zoveel verschillende dingen, waar ben jij eigenlijk van? Moet je niet een keuze maken? Daar kauw ik dan een tijdje op. Want het geven van trainingen aan ondernemingsraden, het werken met (werkende) vrouwen in de overgang, het coachen van mensen met stress- en burn-out en het werken met het lijf lijken misschien weinig met elkaar gemeen te hebben. En hoewel ik heel goed weet wat de overeenkomst is in al dit werk snap ik dat voor klanten het verwarrend kan zijn. Dit is zoiets waarbij ik het heel lastig vind om een keuze te maken. Zal ik mij dan weer helemaal storten op het OR-werk? Zal ik alleen nog met mensen werken met het lichaamswerk? Zal ik….? Ik overweeg alle verschillende mogelijkheden. En langzaam opent er iets. Maar, ik ben nog niet toe aan een keuze. Ik verduur mijzelf gewoon nog even op dit vlak en neem de komende maand de tijd om alles voorbij te laten komen. Gewoon, op mijn eigen tempo en in mijn eigen tijd. De Keuze Want het is augustus, tijd voor vakantie! Ik heb wat leesboeken en wat studieboeken klaarliggen om te lezen. En ik weet dat ik écht toe ben aan vakantie. Even uit, er hoeft niks, volgen waar mijn energie mij brengt. Ik ben dol op lezen en spreek wel met mijzelf af dat ik maar één studieboek mag lezen en dat de rest romans moeten zijn! Gewoon, om een beetje goed voor mijzelf te zorgen en de grens te hebben tussen werk en vrije tijd. Na de vakantie kan ik weer de stapel studieboeken aanvallen. Het boek van Edith Eva Eger ligt ook klaar en ik weet nog niet in welke categorie dit valt. Ook daar moet ik nog kiezen ;-) Hoe kies jij? Of ga je ook soms liever het maken van keuzes uit de weg? Als je wilt sparren en ontdekken hoe jij dat doet kun je bellen op 06-15639900 of mailen naar veelzijdig@live.com |
Welkom!Hoi, Ik ben Angélique! Ik ben dol op persoonlijke ontwikkeling, nieuwsgierig naar verandering en sta graag stil bij de dingen die goed zijn en kloppen. Ik blog regelmatig over dingen die mij bezighouden in mijn werk en privé. Categories |
RSS-feed